Sarkopenia wieku podeszłego – objawy, przyczyny i leczenie utraty masy mięśniowej
Aktualizacja: 30 czerwca, 2020
Sarkopenia to potocznie mówiąc, proces starzenia się tkanki mięśniowej. Niestety upływający czas niekorzystnie wpływa na funkcje mięśni. W tym procesie dochodzi do systematycznej i powolnej utraty masy mięśniowej.
Sarkopenia
Słowo sarkopenia wywodzi się z języka greckiego, gdzie oznacza „niedobór ciała” lub „deficyt tkanki mięśniowej”. Sarkopenia to zjawisko niezamierzonej utraty masy mięśniowej, która postępuje wraz z wiekiem. Sarkopenię ciężko nazwać chorobą. Określana jest jako zespól geriatryczny, na który wpływa bardzo wiele czynników (niewłaściwa dieta, styl życia, brak aktywności fizycznej, choroby, przyjmowane leki). Wraz z ubytkiem masy mięśni szkieletowych, następuje osłabienie siły mięśniowej.
Zespół ten zwiększa możliwość urazów i upadków, może spowodować niepełnosprawność oraz zależność od innych osób. Konsekwencją sarkopenii są m.in. częste hospitalizacje, a nawet zwiększenie śmiertelności osób w podeszłym wieku.
Sarkopenia – objawy
Podstawowym objawem zjawiska sarkopenii jest zmniejszenie masy mięśniowej, a co za tym idzie siły mięśni. Przyczyną jest obniżenie ilości włókien mięśniowych. Kolejnym objawem jest obniżenie sprawności fizycznej i często zależność od osób trzecich, które pomagają starszym osobom w codziennych czynnościach. Osłabienie mięśniowe, szybko pojawiające się zmęczenie przy nawet prostych czynnościach, zaburzenia równowagi i koordynacji to sztandarowe objawy sarkopenii. Widocznym efektem zespołu sarkopenii jest chudnięcie i wątła postura. Może dochodzić do osłabienia funkcji przepony i utrudnień w oddychaniu.
Zmniejszenie masy mięśniowej oznacza utratę rezerw energetycznych, co może wpływać na problemy z termoregulacją. Podczas ubytków rezerw glikogenu i aminokwasów, może dochodzić do obniżenia odporności organizmu. Ponadto sarkopenia ma wpływ na stan psychiczny, pojawiać się mogą zaburzenia lękowe, apatia czy nawet depresja.
Objawy sarkopenii mogą także dotyczyć układu kostnego i przejawiać się w osteoporozie. Wykazano, że regularna aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko osteoporozy.
Sarkopenia – przyczyny
Główną przyczyną pojawienia się zjawiska sarkopenii jest podeszły wiek. Kolejną przyczyną mogą być uwarunkowania genetyczne i predyspozycje do rozwoju tego zespołu. Nie bez znaczenia jest także styl życia: dieta, aktywność fizyczna i ogólny stan zdrowia. Wpływ mogą mieć także choroby współistniejące: choroby przewodu pokarmowego, przewlekłe stany zapalne, niewydolność narządowa. Przyjmowane leki także mogą predysponować do utraty masy mięśniowej (głównie glikokortykosteroidy).
Gospodarka hormonalna oraz zmiany na poziomie hormonów, które pojawiają się wraz z wiekiem nie są bez znaczenia. Częściej na sarkopenię zapadają kobiety.
Poza tym badacze wskazują na otyłość i insulinooporność jako czynniki, które mogą uczestniczyć w rozwoju tego zjawiska. Niedożywienie czy zespoły złego wchłaniania odgrywają w sarkopenii znaczącą rolę.
Sarkopenia – leczenie
W leczeniu sarkopenii najważniejsza jest fizykoterapia, ciągła i długotrwała rehabilitacja i podtrzymywanie funkcji mięśni. Dzięki ćwiczeniom można w pewnym stopniu uzyskać przyrost masy mięśniowej. Nigdy nie jest za późno na aktywność fizyczną, nawet seniorzy mogą rozpocząć ćwiczenia na siłowni. Zapoznaj się z odpowiednim dla nich planem treningowym.
Równie ważną rolę odgrywa odpowiednio dobrana dieta z optymalną zawartością dobrze przyswajalnego białka, które wykorzystywane jest w budowie włókien mięśniowych. Można rozważyć także suplementację składników odżywczych, jak aminokwasy egzogenne.
W farmakoterapii często stosuje się podaż hormonów steroidowych (testosteron) czy hormonu wzrostu (GH). Nierzadko też stosuje się miostatynę – białko, które odgrywa kluczową rolę w regulacji wzrostu mięśni. Natomiast jako prekursor hormonów płciowych, wykorzystywanych w leczeniu sarkopenii, stosowany jest DHEA, który może powodować zwiększenie gęstości kości.
Sarkopenia jest zjawiskiem, które powstaje wraz z wiekiem i powoduje znaczne ograniczenia ruchowe osób, które na nią cierpią. Utrata masy mięśniowej i osłabienie siły mięśni, sprawia, że pacjent jest ograniczony sprawnościowo i towarzyszą mu liczne objawy związane z postępującym ubytkiem włókien mięśniowych. By uniknąć lub opóźnić rozwój sarkopenii, należy zapewnić sobie regularną aktywność fizyczną, odpowiednie ćwiczenia oraz stosować dobrze zbilansowaną dietę.
Poczytaj także na temat Dystrofii miotonicznej!
Mała poprawka, w leczeniu stosuje się ograniczanie poziomu miostatyny, czyli białka hamującego nadmierny rozrost mięśni.