Psychologia

Najbardziej charakterystycznymi przedstawicielami zaburzeń odrzywiania są jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa), bulimia (żarłoczność psychiczna) i zespół napadowego objadania się (BED).

Popularyzowany powszechnie trend niezdrowo szczupłej sylwetki, wręcz „kościstej” prowadzi do wzmożonego zainteresowania redukcją masy ciała. Dodatkowo nieprzyjemne uwagi na temat wyglądu ciała ze strony rodziny, znajomych czy rówieśników oraz ciężka sytuacja i przewlekły stres może doprowadzić do rozwinięcia się anoreksji, choroby przebiegłej, której leczenie przebiega długo i nie zawsze z pozytywnym skutkiem.

Szacuje się, że zachorowalność na anoreksję wśród kobiet między 15. a 29. rokiem życia wynosi 19 osób/100 tysięcy, natomiast w przypadku mężczyzn liczba ta jest nieco niższa i znajduje się na poziomie 2 osób/100 tysięcy. Co ważne śmiertelność w przebiegu choroby waha się od 5,7 do 15% osób, które nie zostały wyleczone przed 24. rokiem życia.

Każdy z nas zna tę sytuację. Jeśli dopada Cię duży stres lub trwa on przez określony czas, możliwe jest powstanie dwóch mechanizmów walki z nim – ucieczka w jedzenie jako „pocieszacz” lub zupełne jego odstawienie. Jakim Ty jesteś typem? I jak nauczyć się radzić sobie z emocjami? Sprawdź!

Od poniedziałku, od Nowego Roku, od nowego miesiąca… Ile razy tak właśnie zaczynał się kolejny proces odchudzania? I ile razy kończył się już pierwszego dnia, gdy coś w pracy nie poszło i czekolada była jedyną radością? Jak to jest z motywacją do rozpoczęcia odchudzania i wytrwania w zdrowym odżywianiu na lata?

Zaburzenia odżywiania są chorobami o podłożu psychicznym, którym towarzyszy odbiegający od normalnego sposób odżywiania się, nadmierna koncentracja na jedzeniu, niezadowolenie z wyglądu ciała oraz niskie poczucie własnej wartości.