Rzeżucha – właściwości, wartości odżywcze, zastosowanie oraz domowa uprawa

Aktualizacja: 29 stycznia, 2025

Rzeżucha znana jest również pod nazwą pieprzyca, pochodzi z północno-wschodniej Afryki oraz południowo-zachodniej Azji. W starożytnym Egipcie ofiarowywana była jako prezent dla faraonów spoczywających w piramidach. Z kolei w Europie zasłynęła dzięki swoim leczniczym właściwościom. Znana wszystkim zielona trawa jest niezawodna w dostarczaniu organizmowi niezbędnych witamin. Ponadto pomaga usunąć toksyny, a nawet obniża poziom cukru we krwi. Poznajmy najcenniejsze właściwości, przeznaczanie oraz sposób na domową uprawę rzeżuchy.

Rzeżucha

Do Polski rzeżucha dotarła w XV wieku i od tego czasu stanowi jeden z głównych symboli Wielkiej Nocy. Zgodnie z tradycją wysiewana jest w okresie poprzedzającym Wielkanoc, nie mniej jednak warto jest o niej pamiętać przez cały rok. Świeża rzeżucha jest uznawana za prawdziwą skarbnicę witamin: A, C, K, B2, B6 i kwasu foliowego oraz składników mineralnych: wapnia, żelaza, magnezu, potasu, jodu, miedzi i manganu. Osoby zmagające się z cukrzycą powinny spożywać zieloną trawę z uwagi na jej właściwości obniżające poziom cukru we krwi. Ponadto poprawia pracę trzustki, wspomaga leczenie osteoporozy, anemii, choroby wieńcowej i reumatyzmu. Zalecana jest także osobom zmagającym się z problemami skórnymi i łamliwymi paznokciami.

Właściwości rzeżuchy

Lecznicza moc rzeżuchy została odkryta i doceniona przez medycynę ludową już całe wieki temu. Skiełkowana roślina znalazła swoje zastosowanie jako lek na pasożyty jelit i owrzodzenia skóry. Wykorzystywano jej właściwości dezynfekujące jamę ustną oraz pobudzające trawienie i apetyt. Jednak nie można objadać się nią ponad miarę, ponieważ jest moczopędna. Zjedzona w zbyt dużych ilościach może spowodować zapalenie pęcherza. Kilka porcji wielkości łyżeczki od herbaty w zupełności wystarczą w ciągu doby. Kto codziennie doda rzeżuchę do kanapek bądź sałatki ma dużo więcej sił witalnych i piękne włosy. Zawartość siarki sprawia, że krew nasycona tym pierwiastkiem pobudza skórę oraz cebulki włosowe do wzmożonej produkcji. Podobne działanie ma sok z rzeżuchy, który może być wcierany we włosy. Ponadto doskonale sprawdza się również do przemywania twarzy, ponieważ rozjaśnia piegi, plamy oraz przebarwienia. Charakterystyczny smak rzeżucha zawdzięcza olejkom eterycznym, w których skład wchodzą związki siarki, np. glikozyd izosiarkocyjanowy. Mimo faktu, że smakuje specyficznie jest doskonałym dodatkiem do wielu potraw.

Kalorie i wartości odżywcze rzeżuchy:

Zastosowanie rzeżuchy

Persowie posypywali chleb rzeżuchą przed wyprawami wojennymi i polowaniami. Współcześnie zielona trawa używana jest do zup warzywnych, sosów, sałatek, surówek, past serowych, rybnych oraz jajecznych. Doskonale sprawdza się jako dodatek do twarożku i nawet masła. Dzięki swoim właściwościom wzmagającymi apetyt śmiało może zostać podana każdemu małemu niejadkowi.

Domowa uprawa rzeżuchy

Rzeżucha należy do roślin z rodziny kapustowatych. Należy do niej ponad 100 gatunków występujących w strefie umiarkowanej. W Polsce najpopularniejszych jest 10 gatunków. Bardzo łatwo jest ją wyhodować w domu, ponieważ można wysiać nasiona na doniczce lub innym naczyniu. Można ją jeść po upływie zaledwie kilku dni od zasiania. Jak można tego dokonać?

• zaopatrz się w opakowanie rzeżuchy,
• wybierz naczynie, po czym włóż do niego bibułkę, watę lub ligninę, którą należy nasączyć wodą,
• rozprowadź nasiona,
• zwilż nasiona wodą,
• pozostaw w jasnym oraz ciepłym miejscu,
• pamiętaj o codziennym zraszaniu nasion wodą.

Pierwsze kiełki powinny pojawić się w ciągu drugiego lub trzeciego dnia od posadzenia. Po 10 dniach rzeżucha osiąga swoją finalną postać. Następnie należy ją ściąć nożyczkami i zadbać o to, by nie zakwitła, ponieważ nabiera wtedy wyjątkowo gorzkiego smaku.