Sól niskosodowa kontra tradycyjna
Aktualizacja: 22 maja, 2024
Zalecenia Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego oraz Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) informują, że dzienne spożycie soli kuchennej nie powinno przekraczać 5 g/dobę, co odpowiada płaskiej łyżeczce. Tymczasem większość Polaków przekracza wyznaczoną dawkę, nawet trzykrotnie! Rozwiązaniem, mogącym sprzyjać ograniczeniu spożywania soli dodanej do potraw i dań, może okazać się sól niskosodowa. Czym jest i jakimi cechami różni się od tradycyjnej soli kuchennej?
Faktem powszechnie znanym jest, że ograniczenie spożywania sodu wraz z pokarmami sprawia trudności. Sód obecny jest w większości codziennie spożywanych produktów spożywczych. W największych ilościach w żywności wysoko przetworzonej (gotowe dania, zupy instant), ale również w nabiale, pieczywie, ciastach, wędlinach, serach dojrzewających i topionych, konserwach, fast foodach, a nawet słodyczach! Sami również chętnie dosalamy swoje potrawy w trakcie ich przygotowywania oraz po nałożeniu na talerz.
Sól niskosodowa – skład
Tradycyjna sól kuchenna składa się wyłącznie z chlorku sodu. Sól niskosodowa również zawiera w składzie wymieniony związek, jednak występuje on w towarzystwie innych: chlorek potasu, węglan magnezu czy jodek potasu. Dostarcza zatem mniejszej ilości sodu, a jej korzystną cechą jest również to, że zawiera cenne dla zdrowia pierwiastki dodatkowe, które w codziennej diecie są deficytowe (potas).
Sól niskosodowa – wskazania
Sód w organizmie pełni wiele ważnych funkcji. Reguluje przekaźnictwo międzykomórkowe, współdziałając z potasem reguluje gospodarkę wodną organizmu. Jego nadmiar w diecie powoduje zatrzymywanie wody w ciele, co przyczynia się do rozwoju nadciśnienia tętniczego oraz chorób serca i nerek. Zbyt duża ilość wody w krwioobiegu powoduje rozrzedzenie krwi, a co za tym idzie składników odżywczych i tlenu, które są w niej rozpuszczone. Serce, które odpowiada za regulację przepływu krwi w naczyniach oraz dostarczenie składników odżywczych i tlenu do komórek, zostaje zmobilizowane do szybszego kurczenia się, aby w tym samym czasie dostarczyć niezbędną ilość substancji odżywczych. Nadmiar sodu dostarczanego do organizmu jest zatem szkodliwy szczególnie dla osób chorujących na nadciśnienie oraz będących w grupie ryzyka wystąpienia tego schorzenia. Osoby ze schorzeniami nerek, również powinny zwrócić szczególną uwagę na ten pierwiastek w diecie, gdyż pracujący nieprawidłowo narząd nie jest w stanie wydalić z organizmu nadmiaru zgromadzonej wody. Szczególnie niebezpieczny jest nadmiar sodu przy jednoczesnym niskim udziale potasu w codziennej diecie.
Nie polecam stosowania soli niskosodowej osobom starszym. W podeszłym wieku w organizmie znajduje się znacznie mniej wody, w porównaniu do jej zawartości w ciele osoby młodej. Korzystną cechą zatem jest zatrzymanie części wody w ustroju. Niedobór sodu może przyczyniać się do zasłabnięć i omdleń, które są powszechnym zjawiskiem notowanym w tej grupie społeczeństwa i jednocześnie bardzo niebezpiecznym i zagrażającym życiu.
Sól niskosodowa – zalety i wady stosowania
Zalety | Wady |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Sól niskosodowa to produkt mniej znany, ale warty polecenia osobom, które soli kuchennej używają codziennie w nadmiarze. Jeśli zdecydujemy się na zakup takiej soli, zwróćmy uwagę na skład. Powinien zawierać nie więcej niż ok. 50–70% soli kuchennej (chlorek sodu), a pozostała część powinna zostać zastąpiona innymi związkami np. cytrynianem sodu, węglanem magnezu, jodkiem potasu czy chlorkiem potasu.
Literatura:
Stolarz-Skrzypek, K. i Kawecka-Jaszcz, K. (2009, 1). Ograniczenie spożycia soli kuchennej jako metoda prewencji nadciśnienia tętniczego. Postępy Nauk Medycznych, strony 34-38.
„Sól niskosodowa z potasem, magnezem i jodem 500g (Magdisol)”; http://ekolubek.pl/
„Sól Niskosodowa dla serca, dla prawidłowego ciśnienia krwi 500 g”; http://drjacobsmedical.pl/
„Głównym celem stosowania soli niskosodowej jest zachowanie słonego smaku potraw przy ograniczeniu spożycia sodu. Z drugiej stron różne choroby i leki mogą zmniejszać wydalanie potasu przez organizm, zwiększając w ten sposób ryzyko potencjalnie śmiertelnej hiperkaliemii. Osoby z niewydolnością nerek, niewydolnością serca lub cukrzycą nie powinny stosować zamienników soli bez konsultacji z lekarzem.”