Lamblioza – objawy, przyczyny, diagnostyka, leczenie oraz dieta

Aktualizacja: 29 kwietnia, 2024

Gardia Lamblia należy do grupy pierwotniaków. Przyczepia się przyssawką do komórek nabłonkowych jelit lub pęcherzyka żółciowego. Lamblioza jest często bezobjawowa i nie zdajemy sobie sprawy, że mamy w organizmie pasożyta dopóki choroba nie przybierze zaawansowanego stadium. Wtedy symptomy stają się bardzo dokuczliwe.

Lamblioza – objawy

Ostre zakażenie następuje po 1–3 tygodniach i charakteryzuje się szeregiem objawów. Są one niejednoznaczne. Najczęściej występują nudności, brak apetytu, pieniste stolce o żółtym zabarwieniu, gazy, niewielka gorączka, wzdęcia, kurczowe bóle brzucha, bóle głowy, zmęczenie, wysypka.

Zespoły objawowe zależą od umiejscowienia i szybkości rozmnażania się pasożyta oraz od wieku i stanu wydolności układu immunologicznego.

Często zakażenie wątroby lambliami przejawia się w postaci zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia przewodów żółciowych a nawet martwicy wątroby.

Lamblioza – przyczyny

Przyczyną choroby jest zakażenie cystami Lambli, które następuje poprzez ich spożycie z zakażona wodą, żywnością lub poprzez brudne ręce. Pasożytuje głównie w jelicie cienkim, ale może również zajmować dwunastnicę, wątrobę wraz z woreczkiem żółciowym.

W jelicie dochodzi do uodpornienia się cyst na warunki środowiska. Cysty te charakteryzują się dużą odpornością na czynniki środowiska zewnętrznego – w wodzie chlorowanej w temperaturze 18°C przeżywają do 3 miesięcy, w wodzie z rzeki lub jeziora do kilku miesięcy, w wilgotnym kale ok. 3 tygodni.

Podatność na zakażenie Lamblią występuje u osób z obniżoną odpornością. W przypadku osób z wydolnym układem immunologicznym choroba ustępuje zwykle po 4 dniach.

Lamblioza – diagnostyka

Giardiazę diagnozuje się poprzez badania mikroskopowe (gastroskopia, gastrofiberoskopia), serologiczne (testy immunoenzymatyczne) i enterotesty (badania kału – pobieranie próbek przez 8–10 dni). Lambliozę można potwierdzić znajdując w kale cysty lamblii lub obecność antygenu. Można również wykonać test na obecność pasożyta przy pomocy biorezonansu.

Lamblioza – leczenie

Kuracji powinni poddać się wszyscy członkowie rodziny, w której wykryto Lamblię, aby nie dopuścić do ponownego zakażenia. Można zastosować antybiotyki, dietę oraz zioła.

Lamblioza – zapobieganie

Najlepszą profilaktyką jest dbanie o higienę produktów żywnościowych, częste mycie rąk. Gotowanie i filtrowanie wody. W każdej chwili naszego życia jesteśmy narażeni na zakażenia pasożytami, dlatego należy przynajmniej raz na pół roku dokonywać profilaktycznie oczyszczania organizmu z pasożytów.

Lamblioza – dieta

Patogen ten żywi się głównie cukrami i tłuszczem. W związku z tym należy ograniczyć w diecie węglowodany (słodycze, białe pieczywo, makarony, biały ryż, ziemniaki). Znakomicie sprawdza się tu dieta przeciwgrzybicza i przeciwpasożytnicza. Należy odrzucić mleko, cukier, tłuszcze trans, słodzone napoje, kawę rozpuszczalną. Do jadłospisu należy wprowadzić dużą ilość błonnika, np. otręby,  jabłka, suszone śliwki.

Obecność lamblii jest przyczyną złego wchłaniania, zwłaszcza lipidów i rozpuszczalnych w tłuszczach witamin (A,D,E oraz K). U osób chorych występują niedobór witaminy A w organizmie lub znaczne upośledzenie wydzielania kwaśnego soku żołądkowego, co wpływa na rozwój pełnoobjawowej choroby. Ciężkie zakażenie może być przyczyną nietolerancji laktozy. W krańcowych przypadkach, odwodnienie może stwarzać zagrożenie życia. 

Odpowiednia dieta powinna także zapewnić usuwanie toksyn pasożytniczych. Z tego powodu należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu, aby wypłukiwać toksyny z organizmu. Dodatkowo można wspomagać proces detoksykacji świeżymi warzywnymi lub owocowymi sokami.

Warto wspomagać układ pokarmowy naturalnymi bakteriami probiotycznymi dla lepszego trawienia. Ich naturalnym źródłem w diecie jest sok z kiszonej kapusty, kiszone ogórki, kefiry, maślanki.

Dodatkowo można wprowadzić produkty o działaniu antypasożytniczym jak: pestki dyni, goździki, olejek z oregano.

Najsilniejszymi ziołami na lamblie są Chaparro armagosa oraz bylica roczna (Artemisia Annua) dostępne w formie ziół do zaparzania lub preparatów w postaci wyciągów.

Leczenie Lambliozy jest dosyć trudne, ponieważ codziennie jesteśmy narażeni na nowe zakażenia. Dlatego warto wzmocnić system odpornościowy, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania.