Trawa pszeniczna – hodowla, właściwości oraz dostępne formy produktu

Aktualizacja: 4 kwietnia, 2024

Poznaj kolejny superfood – właściwości trawy pszenicznej. Odżywcza roślina, którą możesz wyhodować w domu.

Trawa pszeniczna

Należy do rodziny traw zbożowych o wielu dobroczynnych w skutkach działaniach na organizm. Zawiera trzy substancje biologicznie czynne o działaniu przeciwzapalnym: chlorofil, P4D1, mukopolisacharydy. Dodatkowo jest bogatym źródłem witamin oraz elementów mineralnych.

Trawa pszeniczna – hodowla

Trawę tę można wyhodować w warunkach domowych. W tym celu należy umieścić w pojemniku warstwę żyznej ziemi o grubości 2,5 cm (najlepiej zmieszanej z torfem) i rozsypać nasiona pszenicy. Następnie przykryć nasiona 1–1,5 cm warstwą ziemi i codziennie podlewać. Pędy można ścinać, gdy osiągną długość 12 cm. Nadają się wówczas do pozyskiwania z nich soku. Z jednych nasion można ściąć pędy do 3 razy.

Trawa pszeniczna – właściwości

Trawa pszeniczna jest produktem o wysokiej zawartości chlorofilu i witaminy A. Pod względem zawartości tych składników jest wymieniana zaraz po mikroalgach. Zawartość białka sięga 20%, czyli prawie tyle co w niektórych rodzajach mięsa, natomiast zawartość aminokwasów jest inna. Zawiera też śladowe ilości witaminy B12 oraz wiele cennych minerałów.

Trawa dostarcza także unikalnych enzymów trawiennych, które pomagają rozłożyć różne substancje z pożywienia, nawet te toksyczne. Są to między innymi (SOD) dysmutaza ponadtlenkowa, która działa antyutleniająco (działanie obronne na komórki) na wolne rodniki (wolne rodniki w organizmie są przyczyną degradacji DNA i starzenia się organizmu).

Szczególną frakcją enzymu SOD jest P4D1, która wspomaga odnowę RNA/DNA. Badania dowodzą że P4D1 ma silne działanie przeciwzapalne, mocniejsze nawet od sterydów takich jak kortyzon. W przeciwieństwie do sterydów substancja ta nie ma działania toksycznego ani skutków ubocznych.

Węglowodanowa struktura trawy ma szczególne właściwości. Zawiera dużą ilość mukopolisacharydów, które wzmacniają tkanki, serce i naczynia krwionośne. Obniżają również poziom tłuszczu we krwi. Dobrze wspomaga trawienie. Sprawdza się u osób o spowolnionym trawieniu, zapaleniu żołądka i jelit.

Tradycyjnie była używana w leczeniu schorzeń takich jak artretyzm, krwiaki, oparzenie (stosowanie zewnętrzne poprzez smarowanie zmienionych chorobowo miejsc sokiem), zaparć, rozedmy, reumatyzmu. Ostatnio odkryto także leczniczy wpływ trawy na cukrzycę, otyłość, hipoglikemię, zmęczenie, zatrucia metalami ciężkimi, nadciśnienie, wysoki poziom cholesterolu, anemię.  

Sok z trawy pszenicznej

Sok wyciska się z młodych świeżych pędów za pomocą specjalnej sokowirówki. Przede wszystkim sok ze świeżej trawy ma znacznie więcej enzymów, chlorofilu i witaminy A, niż trawa suszona w postaci kapsułek czy proszku. Sok ma jednak bardziej ochładzające działanie niż forma sproszkowana. Zalecany jest osobom krzepkim, dobrze zbudowane, z silnym pulsem, energicznym. Wystarczy 30 g soku, aby odczuć jego działanie lecznicze, bowiem jest on bardzo skoncentrowany. Nie należy przekraczać dawki 60 g na dobę.

Trawa pszeniczna w proszku i kapsułkach

Proszek z trawy powstaje na skutek dehydratyzacji (odwodnienie) soku. Jest on także mocno skoncentrowany. Należy zmieszać go z wodą lub ulubionym sokiem w proporcji 1 pełna łyżeczka proszku na pół szklanki płynu. Dostępna jest także sproszkowana trawa w formie kapsułek. Profilaktycznie, w celu regeneracji organizmu i uzupełnienia diety, można stosować trawę raz dziennie. Osoby chore nawet do 3 razy na dobę.

Sproszkowana trawa najlepiej sprawdza się w leczeniu grzybic, ponieważ jest mniej słodka niż soki. Zaleca się przyjmowanie przed każdym posiłkiem jednej łyżki stołowej – ok. 10 g.

Mogłoby się wydawać, że wiele opisywanych już roślin i produktów jest zasobnych w chlorofil i witaminę A. Jednak wyjątkowość trawy pszenicznej polega na niezwykle skoncentrowanych dawkach tych substancji. Dodatkowym atutem jest odtruwające działanie dzięki unikalnym enzymom. Ponadto świetnie sprawdza się jako dodatek smakowy do koktajli i napojów.