Zaparcia nawykowe. Zaparcia nawykowe u dzieci

Aktualizacja: 26 stycznia, 2021

Zaparcia nawykowe to problem, który kojarzy nam się zwykle z ludźmi starszymi. Niestety okazuje się to być poważny problem dotykający sporej części ludzi na całym świecie, w tym, aż ok. 15% dzieci. Zwykle jest to trudność przysłowiowo „zamiatana pod dywan” ze względu na uczucie wstydu czy niechęci do rozmowy. Inni są zdania, że zmartwienie to jest chwilowe i samo ustąpi. Niestety bardzo ważną rolę gra tutaj odpowiedni styl żywienia i nastawienie pacjenta.

Zaparcia nawykowe

 Zaparcia nawykowe, inaczej zwane zachowaniem retencyjnym, to czynnościowe i długotrwałe zatrzymywanie stolca w wyniku słabych ruchów perystaltycznych jelita grubego lub też nadmiernego skurczu jego warstwy mięśniowej. Inaczej mówiąc jest to także przypadek, kiedy ktoś świadomie stara się uniknąć wypróżnienia, gdyż ma w związku z tym złe skojarzenia lub też czuje niechęć do korzystania z toalet publicznych, jak również czuje wstyd lub obrzydzenie. Dużą rolę odgrywa tutaj stan psychiczny takiej osoby. Ważne jest by oprócz pomocy psychologa, włączyć do diety pacjenta produkty ułatwiające oddawanie stolca i eliminujące problem zaparć wiążący się często z odczuciem bólu oraz dyskomfortu w okolicy jamy brzusznej. Zaparcia nawykowe mogą wywodzić się z zaburzeń metabolicznych, neurologicznych, a nawet endokrynologicznych.

Zaparcia nawykowe u dzieci

Zaparcia nawykowe u dzieci występują  aż do 16. roku życia. Co ważne, dziecku proces defekacji kojarzy się z czymś nieprzyjemnym, a także obrzydliwym, zatem za wszelką cenę stara się nie dopuścić do tej czynności. W wyniku tego stolce oddawane są przez malca dwa razy w tygodniu lub rzadziej, są szerokie i obfite. Co ciekawe, często występuje tzw. postawa retencyjna, przez którą dziecko poprzez silne zaciskanie pośladków i nagłe przerwanie zabawy lub jej unikanie, stara się powstrzymać oddawanie stolca. W efekcie można zauważyć siadanie lub również kucanie, a po pewnym czasie, kiedy uczucie parcia przemija, dziecko wraca do zabawy. Warto, w celu przyniesienia pociechom ulgi, włączyć do diety produkty, które ułatwią wypróżnianie t.j. jogurty czy kefiry, ale także wodę mineralną, wodę z miodem lub śliwkami, soki owocowe i warzywne i suszone śliwki. Ważne jest także zadbanie o dostarczanie dziecku odpowiedniej ilości błonnika, np. poprzez włączenie do menu produktów pełnoziarnistych, niskoprzetworzonych, jak grube kasze, chleb żytni lub razowy, a także ryż brązowy. Pamiętajmy, że trudność ta jest bardzo częsta, dotyka aż 15% dzieci, jest powodem występowania niepokoju i stresu. W związku z uczuciem wstydu dzieci niechętnie lub wcale nie chcą rozmawiać z rodzicami, co zwiększa ryzyko powikłań, jak np. nietrzymanie stolca w przyszłości.

Podsumowując zaparcia nawykowe to problem dużej liczby osób. Ze względu na odczucie wstydu i obrzydzenia, a także lęk przed odrzuceniem lub korzystaniem z toalet publicznych lub też pod wpływem bólu, starają się za wszelką cenę uniknąć defekacji wydając na to olbrzymią energię nie tylko fizyczną, ale i psychiczną. Pamiętajmy, że jest to także niezwykle ciężka przypadłość psychiczna, szczególnie dla dzieci, której przyczyną mogą być trudności w życiu codziennym, sprzeczki z członkiem rodziny lub też samych członków rodziny. Reagując zbyt emocjonalnie tworzy blokadę, którą coraz ciężej znieść. Obserwujmy swoje dzieci i swoich bliskich, a zauważając problemy starajmy się im pomóc wraz z specjalistami, którzy zadbają o prawidłowy powrót do zdrowia chorego.