Woda z imbirem – przepis. Co daje picie wody z imbirem na czczo?

Aktualizacja: 20 maja, 2024

W sklepach, w dziale warzywno-owocowym, można spotkać gruby, jasnobrązowy korzeń – imbir (Rhizoma Zingiberis) z imbiru lekarskiego (Zingiber officinalis). Roślina ta pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Uprawiana jest głównie w Chinach, Indiach, na Jamajce, w Brazylii i zachodniej Afryce. Stosowana jest powszechnie jako przyprawa w kuchni azjatyckiej [1].

Imbir nie jest używany tylko jako aromatyczny dodatek kulinarny. Również w fitoterapii wykorzystuje się jego kłącze albo wyizolowany z niego olejek (Oleum Zingiberis). Świeży surowiec zawiera do 3% olejku eterycznego, żywicę, skrobię (do 50%), kwasy organiczne, sole mineralne (wapń, żelazo i magnez). Natomiast głównym składnikiem olejku są zingiberol (do 50%) i zingiberol, które odpowiadają za zapach, oraz gingerol dający ostry i piekący smak [1].

Związki zawarte w surowcu m.in. wspomagają działanie przewodu pokarmowego – pobudzają wydzielanie śliny, soku żołądkowego i trzustkowego oraz żółci. Ponadto działają przeciwwymiotnie dzięki obecności gingerolu i szogaolu. Przynoszą ulgę nie tylko przy nudnościach spowodowanych chorobą lokomocyjną, której towarzyszą również bóle głowy i zaburzenia równowagi, ale również przy leczeniu onkologicznym [1, 2].

Podobnie jak NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne) imbir działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Hamuje działanie prostaglandyn prozapalnych dzięki obecności gingerolu, dehydrogingerdionu i gingerdionów. Wykazano, że w przypadku przewlekłych stanów zapalnych potrafi modulować odpowiedź organizmu. Z tego względu stosowany jest na bóle mięśni i stany zapalne stawów (urazy, choroby przewlekłe – reumatoidalne zapalenie stawów) jako składnik preparatu złożonego [1, 2]. O właściwościach leczniczych imbiru przeczytasz także tutaj. 

Olejki w imbirze mają działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze oraz pomagają w zwalczaniu niektórych pasożytów jelitowych. Działanie to wykazują głównie wyciągi alkoholowe [1, 2].

Można się również spotkać z informacjami, że imbir działa hipoglikemiczne poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę oraz zmniejszenie wchłaniania glukozy we krwi [2]. Jednak działanie to potwierdzono tylko na zwierzętach. Roślina może mieć korzystny wpływ na profil lipidowy krwi. Niektóre badania na ludziach wskazują, że obniża ona stężenie cholesterolu całkowitego i frakcji LDL oraz trójglicerydów [3].

Substancje zawarte w imbirze mają także działanie przeciwutleniające, przeciwdziałając m.in. peroksydacji lipidów [1, 2].

Przy stosowaniu imbiru należy pamiętać, że połączony z napojami alkoholowymi silnie pobudza on perystaltykę jelit, powodując tym samym biegunki [1]. Można się również spotkać z przeciwwskazaniem w przypadku kobiet ciężarnych. Obecnie jednak należy do ziół, które mogą być stosowane, ale najpierw należy się skontaktować z lekarzem prowadzącym [1, 4]. Nie należy podawać go dzieciom do 6. roku życia. Ze względu na działanie żółciotwórcze i żółciopędne w przypadku osób z kamicą żółciową może być on stosowany tylko za zgodą lekarza. Imbir może wchodzić także w interakcję z lekami przeciwzakrzepowymi i przeciwagregacyjnymi [1].

Woda z imbirem

Imbir lekarski można przyjmować w postaci gotowych preparatów albo świeżego lub sproszkowanego kłącza, jako dodatek do napojów i potraw. Od pewnego czasu popularnością cieszą się wody z różnymi dodatkami, m.in. z imbirem. Stosując surowiec w takiej postaci, należy pamiętać, że działanie przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze będzie tu o wiele słabsze niż w przypadku roztworów alkoholowych.

Dziennie powinno się stosować do 4 g świeżego imbiru (2–4 g).

Co daje picie wody z imbirem na czczo?

Woda z imbirem na czczo przede wszystkim wspomaga układ pokarmowy. Zwiększa wydzielanie śliny oraz soków trawiennych. Działa żółciotwórczo i żółciopędnie. Pomaga przy uczuciu zalegania w żołądku, pełności, wzdęciu. Przynosi ulgę przy nudnościach, wymiotach i towarzyszącym im bólom brzucha. Pobudza działanie soków trawiennych, sprawdza się także przy obniżonym apetycie lub przy jego braku.

Ze względu jednak na obecność substancji o ostrym smaku picie wody na czczo nie będzie wskazane dla niektórych osób, np. tych z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy. Jeżeli po napoju tym będą nasilać się dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, nie należy pić go na pusty żołądek. Warto zwrócić także uwagę na wodę z miodem!

Woda z imbirem – przepis

• woda – 250 ml,
• imbir – do 4 g,
• dodatki (miód, cytryna, mięta, cynamon) – mogą, ale nie muszą być.

W celu wydobycia jak największej ilości związków czynnych imbir należy obrać i pokroić na cienkie plasterki lub zetrzeć na tarce. Następnie zalać gorącą wodą. Napój pić w temperaturze pokojowej lub niższej. Jeżeli chcemy dodać inne składniki, należy pamiętać, że cytryny lub soku z niej oraz miodu nie należy dodawać do ciepłej wody, ponieważ w ten sposób aktywne substancje w nich zawarte przestaną działać.

Imbir nie tylko nadaje aromatycznego, ostrego smaku potrawom, ale również wykazuje korzystne działanie na nasz organizm – ma właściwości immunomodulujące, przeciwzapalne, przeciwwymiotne i przeciwnowotworowe. Nie każdy ze względu na swój stan zdrowia będzie mógł go stosować, szczególnie na czczo. Warto jednak wprowadzić ten składnik do naszej kuchni jako przyprawę do potraw lub dodatek do wody.