Dieta sirtfood – przykładowy jadłospis i przepisy
Obecnie pojawiają się coraz nowsze rozwiązania żywieniowe oraz medyczne, których celem jest przedłużenie młodości. Dieta sirtfood jest jedną z takich właśnie propozycji odżywiania, które ma zapewnić długie życie oraz szczupłą sylwetkę dzięki wykorzystaniu żywności bogatej w polifenole aktywujące obecne w organizmie człowieka sirtuiny, czyli geny długowieczności.
Dieta sirtfood
Dieta sirtfood to nietuzinkowa propozycja zmiany sposobu odżywiania się autorstwa A. Gogginsa i G. Mattena, polegająca na zwróceniu uwagi na konkretne produkty spożywcze, których składniki mogą aktywować „geny długowieczności” i „szczupłości”, czyli sirtuiny. Białka Sir (sirtuiny) to białka produkowane w prawie każdym, nawet najbardziej prymitywnym organizmie żywym. Odkrycia z ostatnich lat dowodzą, że długotrwałe ograniczenie ilości spożywanych kalorii o 30–50% prowadzi do spowolnienia procesów starzenia się wielu organizmów, włączając w to ssaki naczelne. Zauważono również, że podczas głodzenia dochodzi do aktywacji białek Sir oraz że pewne polifenole (np. zawarte w ciemnej czekoladzie czy czerwonym winie) mogą aktywować je w podobny sposób, co dieta niskokaloryczna.
Dieta sirtfood łączy w sobie ograniczenie ilości spożywanych kalorii oraz posiłki i koktajle, których skład oparty został na produktach bogatych w związki aktywujące wspomniane geny, co ma skutkować utratą masy ciała oraz wydłużeniem młodości. Polecana jest więc żywność zawierająca w znacznej ilości polifenole, czyli związki przeciwutleniające, które opóźniają proces starzenia się komórek, gdyż niszczą wolne rodniki powodujące stres oksydacyjny niekorzystnie oddziałujący na funkcjonowanie komórek ciała.
Autorzy planu żywieniowego wymieniają następujące produkty bogate w polifenole:
- papryczka chilli, lubczyk, kurkuma,
- gryka (kasza gryczana, płatki gryczane), włoskie orzechy,
- seler z liśćmi, jarmuż, rukola, soja, pietruszka, czerwona cykoria, czerwona cebula,
- daktyle świeże, truskawki, jabłka,
- oliwa z oliwek ekstra virgin,
- kawa, kakao, zielona herbata, czerwone wino.
Dieta sirtfood – jadłospis
Śniadanie: kasza gryczana z daktylami, włoskimi orzechami i jabłkiem (przepis poniżej); kawa.
Śniadanie II: zielony koktajl sirt (przepis poniżej).
Obiad: filet z dorsza doprawiony chilli i lubczykiem, podany z kaszą gryczaną i surówką z cykorii i oliwy; zielona herbata.
Kolacja: sałatka z gotowanej soi z rukolą, czerwoną cebulą oraz orzechami włoskimi polana oliwą ekstra virgin.
Dieta sirtfood – przepisy
Składniki:
- 75 g liści jarmużu,
- 30 g rukoli,
- 5 g liści pietruszki,
- 150 g selera naciowego,
- ½ jabłka ze skórką,
- sok wyciśnięty z połowy cytryny.
Sposób przygotowania: zblenduj na koktajl wszystkie składniki.
Składniki:
- kasza gryczana – 40 g,
- daktyle świeże – 3 sztuki,
- orzechy włoskie – mała garść,
- jabłko – 1 małe lub ½ dużego,
- kurkuma.
Sposób przygotowania: kaszę gryczaną ugotuj w wodzie. Przełóż do miseczki i dodaj daktyle pokrojone na kawałki, orzechy oraz starte na tarce jabłko.
Siedlecka i Bogusławski podkreślają, że nie ma wystarczających dowodów i potrzeba więcej rzetelnych badań naukowych, aby dokładnie zrozumieć schemat działania oraz proces aktywacji białek sir, a także wpływ składników żywności na ich funkcjonowanie.
Literatura:
- Heilbronn L. K., Ravussin E., Calorie restriction and aging: review of the literature and implication for studies in humans, Am. J. Clin. Nutr. 2003, 78, s. 361–369,
- Masoro E. J., Caloric restriction and aging: an update. Exp. Gerontol, 2000, 35, s. 299–305,
- Masoro E. J., Role of sirtuin proteins in life extension by caloric restriction, Mech. Ageing Dev. 2004, 125, s. 591–594,
- Howitz K. T., Bitterman K. J., Cohen H. Y. i in., Small molecule activators of sirtuins extend Saccharomyces cerevisiae lifespan, Nature 2003, 425, s. 191–196,
- Kaeberlein M., McDonagh T., Heltweg B. i in., Substrate specific activation of sirtuins by resveratrol. J. Biol. Chem, 2005, 280, s. 17038–17045,
- Siedlecka K., Bogusławski W., Sirtuiny – enzymy długowieczności? Gerontologia Polska 2005, 13, 3, s. 147-152.