Sulforafan – działanie. Sulforafan a helicobacter pylori

Sulforafan jest jednym ze związków powstających w warzywach krzyżowych. Zalicza się on do tiocyjanianów, a warzywem najbardziej bogatym w ten związek jest brokuł. Sulforafan jest związkiem siarkoorganicznym – jego zapach ulatniający się podczas gotowania warzyw krzyżowych uznawany jest za niezbyt przyjemny, a samej roślinie służy do odstraszania szkodników.

 

Sulforafan

Najlepiej poznanym izotiocyjanianem roślin krzyżowych jest sulforafan. Jest on produktem hydrolizy glukorafaniny obecnej właśnie w warzywach takich jak brokuły, kalafiory, brukselki. Związek ten został dokładnie poznany, a niektóre badania dostarczają dowodów na pozytywny wpływ na zdrowie człowieka przy znikomej toksyczności. Obecna wiedza na temat działania sulforafanu zdobyta została w eksperymentach na liniach komórkowych oraz w badaniach na zwierzętach, natomiast z udziałem ludzi jedyne rzetelne informacje dotyczą wpływu interwencji żywieniowych polegających na włączeniu do diety większej ilości warzyw krzyżowych. Wiedza na temat samego sulforafanu i jego wpływu na zdrowie człowieka wymaga dalszych badań [1].

Sulforafan – działanie

Ten związek chemiczny zyskał popularność jako suplement diety wykazujący działanie prozdrowotne. Sulforafan obecny w m.in. brokułach wykazuje działanie redukujące stres oksydacyjny i odgrywające rolę w regulacji gospodarki glukozowej i lipidowej, jednak większą skuteczność wykazuje on we współpracy z innymi obecnymi w warzywach krzyżowych związkami chemicznymi [2]. Suplementy diety mogą mieć tutaj jednak pewną wyższość nad świeżymi i gotowanymi warzywami, ponieważ sproszkowane w kapsułkach związki chemiczne pochodzenia naturalnego wykazują dużo wyższą stabilność – nie poddaje się ich gotowaniu, a także ekspozycji na tlen, światło i inne czynniki mogące wpłynąć na ilość i przyswajalność.

 

Sulforafan a helicobacter pylori

Popularnym zastosowaniem sulforafanu jest zastosowanie terapeutyczne w zakażeniu helicobacter pylori. Jest to bakteria zaliczana do pałeczek, która może „zagnieździć” się w komórkach nabłonkowych żołądka, skąd może dalej rozprzestrzeniać się w jego świetle. Sulforafan może działać bakteriobójczo – nawet wobec niektórych szczepów odpornych na antybiotyki, a także wykazywać działanie obniżające stany zapalne i nieżyt żołądka występujące na skutek zakażenia. Ponadto sulforafan może wykazywać działanie przeciwnowotworowe w osłabionych zakażeniem komórkach żołądka, m.in. poprzez poprawę stanu śluzówki. Związek ten jednak nie hamuje wytwarzania ureazy, która jest istotna z punktu widzenia wirulencji i zdolności do uszkadzania tkanek gospodarza [3–5].

Sulforafan jest związkiem chemicznym o wysokim potencjale prozdrowotnym. Zarówno spożywanie go razem z dietą – z warzywami krzyżowymi, jak i w postaci suplementu diety może mieć swoje korzyści. Z pewnością warto w pierwszej kolejności zadbać o różnorodność diety, jednak w niektórych przypadkach, jak np. w zakażeniu helicobacter pylori lepsze efekty może przynieść suplementacja.