Spirulina – skutki uboczne i przeciwwskazania. Dawkowanie spiruliny

Aktualizacja: 15 maja, 2024

Spirulina – niebieskozielony glon, jest rośliną słodkowodną. Słynie z intensywnego smaku i silnego profilu żywieniowego. Można ją spotkać jako składnik koktajli oraz batonów energetycznych, a także w formie tabletek lub proszku. Istnieje wiele artykułów naukowych, które potwierdzają korzyści z jej spożywania. Poniżej przestawiam kilka z nich.

Właściwości spiruliny

Wykazano, że spirulina zapobiega miażdżycy i obniża podwyższony poziom cholesterolu we krwi. W badaniach opublikowanych w “The Journal of Nutritional Science” i “Vitaminology” przez 4 tygodnie króliki karmiono dietą wysokocholesterolową (HCD) zawierającą 0,5% cholesterolu, a następnie 5% spiruliną przez dodatkowe 8 tygodni. Po zakończeniu ośmiotygodniowej próby poziom LDL zmniejszył się o 41%, obniżeniu uległo również stężenie trójglicerydów w surowicy i cholesterolu całkowitego.

Wykazano również, że suplementacja spiruliną obniża powierzchnię aorty brzusznej o 33%–48%, co sugeruje, że może zapobiegać miażdżycy tętnic i późniejszemu udarowi.

Można zauważyć, że ludzie w Japonii, Korei i Czadzie mają względnie niskie wskaźniki HIV/AIDS. Jednym z możliwych wyjaśnień, ujawnionych w badaniu z 2012 roku opublikowanym w “Journal of Applied Phycology”, może być ilość glonów, które ludzie regularnie spożywają.

Naukowcy zebrali 11 pacjentów z HIV, którzy nigdy nie przyjmowali leków przeciwretrowirusowych, podzielili uczestników na trzy grupy: jedną przeznaczono do zjedzenia 5g brązowych wodorostów każdego dnia, druga spożywała 5g spiruliny, a ostatnia kombinację z obu. Po zakończeniu trzymiesięcznego okresu próbnego odkryto, że: komórki CD4 (krwinki białe pomocnicze T, które zwalczają infekcję i są używane do stadium HIV) i miano wirusa HIV-1 (inny biomarker HIV) pozostały stabilne. Wyniki były tak obiecujące, że jeden z uczestników zgłosił się na ochotnika do kontynuowania badania przez kolejne 10 miesięcy, a jego wyniki rzeczywiście uległy istotnej klinicznie poprawie. Można zatem stwierdzić, iż spirulina zasługuje na miejsce w naturalnym leczeniu HIV.

Według badań opublikowanych w University of Maryland Medical Center spirulina zwiększa produkcję przeciwciał, białek zwalczających infekcje i innych komórek, które poprawiają odporność i pomagają zapobiegać infekcjom i chorobom przewlekłym. Ponadto opublikowano wiele artykułów oceniających zdolność spiruliny do zmniejszenia ryzyka choroby nowotworowej.  W jednym z artykułów wykazano, że spirulina jest również bogata w związki tetrapirolowe blisko spokrewnione z cząsteczką bilirubiny, silnym przeciwutleniaczem i czynnikiem antyproliferacyjnym.

Fikocyjanina to pigment występujący w spirulinie, który wykazuje działanie przeciwnadciśnieniowe (obniża ciśnienie krwi). Japońscy naukowcy twierdzą, że dzieje się tak dlatego, że spożywanie niebiesko-zielonych alg odwraca dysfunkcję śródbłonka w zespole metabolicznym.

Spirulina przynosi korzyści, zmniejszając stan zapalny, tym samym łagodząc problemy zatokowe. W porównaniu z próbami placebo skutecznie zmniejszyła świąd, wydzielinę z nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa oraz kichanie.

Spirulina – przeciwwskazania

Niewiele wiadomo na temat stosowania niebiesko-zielonych alg podczas ciąży i karmienia piersią, dlatego lepiej pozostać przy bezpiecznej stronie i unikać ich zażywania w tym okresie.

Spirulina może powodować większą aktywność układu odpornościowego, co może zwiększyć objawy chorób autoimmunologicznych. Jeśli więc cierpisz na stwardnienie rozsiane (MS), toczeń (toczeń rumieniowaty układowy (SLE), reumatoidalne zapalenie stawów (RA) lub inne choroby autoimmunologiczne powinieneś unikać spożywania powyższych alg.

Wchodzi również w interakcją z lekami. Spirulina i leki immunosupresyjne działają w sprzeczny sposób. Zatem jej spożycie może zmniejszać działanie leku powodując poważne komplikacje.

Fenyloketonuria jest zaburzeniem genetycznie nabytym, pacjent nie może metabolizować aminokwasu zwanego fenyloalaniną z powodu braku enzymu zwanego hydroksylazą fenyloalaniny. Jest to autosomalny stan recesywny, który wymaga wadliwego genu od matki i ojca. Pacjent wykazuje objawy, takie jak opóźniony rozwój, drgawki, nadpobudliwość i niepełnosprawność analityczna. Spirulina jest bogatym źródłem fenyloalaniny, dlatego też jej spożycie będzie nasilało objawy tej choroby.

Spirulina – skutki uboczne

Zanieczyszczone algi mogą powodować uszkodzenie wątroby, ból brzucha, nudności, wymioty, osłabienie, pragnienie, szybkie bicie serca, wstrząs, a nawet śmierć. Nie można zatem spożywać żadnych alg z nieznanych źródeł pochodzenia, które nie zostały wcześniej przetestowane.

Ciało wytwarza dużą ilość amoniaku, ponieważ białko w spirulinie jest metabolizowane. Amoniak jest przekształcany w mocznik. Powoduje to nadmierny nacisk na nerki w celu wypłukania dużej ilości mocznika z krwi, co ostatecznie skutkuje zmniejszoną wydolnością nerek. Niektórzy ludzie rozwijają kamienie nerkowe z powodu wysokiego poziomu mocznika w układzie nerkowym, dlatego też nie powinni spożywać spiruliny w nadmiernej ilości.

Spirulina – dawkowanie

Odpowiednia dawka spiruliny zależy od czynników m.in. takich jak: wiek użytkownika i stan zdrowia. W tej chwili nie ma wystarczających informacji naukowych, aby określić odpowiedni zakres dawek dla alg. Należy pamiętać, że produkty naturalne nie zawsze są bezpieczne, dlatego też należy postępować zgodnie z odpowiednimi wskazówkami na etykietach produktów i przed użyciem skonsultować się ze swoim farmaceutą, lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Dawka spiruliny stosowana w badaniach wykazujących jej działanie jest bardzo różna, jednak już 1g–8g/dobę wykazuje pozytywny wpływ na zdrowie.

Spirulina ma bardzo dużo korzystnych właściwości, dlatego też jest zalecana w diecie zdrowego człowieka, jednak zbierana z nieokiełznanych dzikich źródeł, takich jak jeziora, stawy i morze, jest często toksyczna, dlatego też decydując się na jej spożycie należy ją kupować ze sprawdzonych źródeł.