Sposoby na cellulit – tabletki, masażer, peeling kawowy i bańki chińskie
Cellulit jest coraz powszechniej spotykanym schorzeniem, które w przeważającej części dotyczy kobiet. To nie tylko nieestetyczny wygląd zewnętrznej powłoki skóry, ale i szereg istotnych zaburzeń wewnątrz organizmu. W miarę rozwoju wiedzy medycznej i kosmetologicznej, jak i wpływu odpowiedniej diety na rozwój cellulitu, z powodzeniem można skutecznie zapobiegać oraz leczyć wszelakie problemy skórne.
Cellulit
Cellulit to inaczej lipodysdrofia, a w języku potocznym określa się go mianem „skórki pomarańczowej”. Cellulit pojawia się na charakterystycznych miejscach ciała kobiety, które charakteryzują się największym zgromadzeniem podskórnej tkanki tłuszczowej, tj. brzuch i biodra, pośladki oraz uda. Zmiany w strukturze podskórnej tkanki tłuszczowej, skóry właściwej oraz naskórka, są wynikiem zaburzeń w przepływie chłonki oraz krwi, co skutkuje zgrubieniem włókien tkanki łącznej tłuszczowej oraz mikrokrążenia. Tabela zamieszczona poniżej przedstawia klasyfikację cellulitu biorąc pod uwagę cechy kliniczne oraz stopień zaawansowania zmian.
Klasyfikacja kliniczna cellulitu | Klasyfikacja z uwagi na zaawansowanie zmian |
Cellulit obrzękowy – najpopularniejsza odmiana. Towarzyszą mu uczucie ciężkich nóg, ból i obrzęki, a skóra jest cienka i blada. | Cellulit wodny – jest wynikiem zaburzeń krążenia obwodowego, co skutkuje gromadzeniem się wody w tkankach i obrzękami. Widoczny jest początkowo na kostkach, łydkach i kolanach. Leczenie opiera się na odpowiedniej diecie, masażach i aktywności fizycznej. |
Cellulit twardy – występuje u kobiet <25. roku życia oraz kobiety aktywne fizycznie. Skórka pomarańczowa jest widoczna dopiero po naciśnięciu skóry. |
|
Cellulit wiotki (miękki) – dotyczy kobiet >40 r.ż., które nie są aktywne fizycznie oraz utraciły znaczną część masy ciała. Mogą mu towarzyszyć żylaki. | Cellulit lipidowy – wynik zaburzeń gospodarki lipidowej organizmu i układu krążeniowego. Grudki obecne są w głębokich warstwach skóry i mogą być małe (mikrogrudki) lub większe (makrogrudki). |
Cellulit mieszany – połączenie wyżej opisanych rodzajów. |
Wyróżnia się kilka faz rozwoju cellulitu, które różnią się nasileniem i widocznością nieestetycznych zmian.
- Faza I – objawia się mniej elastyczną skórą, zmiany są mało widoczne, a skóra jest gładka,
- Faza II – spada elastyczność skóry, która staje się „ciastowata”, po naciśnięciu skóry widoczne są nierówności, gdyż dochodzi do zaburzeń limfatyczno-żylnych,
- Faza III – zmiany (stwardnienia) skóry są widoczne na pierwszy rzut oka w pozycji stojącej, skóra przypomina skórę pomarańczy, mogą być widoczne obrzęki,
- Faza IV – nierówności skóry są bardzo widoczne, pofałdowania ze zgrubieniami mogą z czasem przekształcać się w twardsze postaci, które mogą być przyczyną bólu. Charakterystycznym elementem jest zmiana wyglądu pośladków oraz pojawienie się tzw. bryczesów.
Cellulit jest schorzeniem, na którego rozwój wpływa wiele czynników. Duży udział w powstawaniu cellulitu mają hormony, w szczególności estrogeny. Warto ponadto zwrócić uwagę na skład spożywanej diety, tryb życia, budowę i skład ciała, zlokalizowanie skupisk tkanki tłuszczowej na ciele, higienę życia oraz predyspozycje genetyczne danej osoby. Z uwagi na wyższą procentową zawartość tkanki tłuszczowej w ciele, występuje on częściej u kobiet.
Tabletki na cellulit
W drogeriach lub w aptekach można znaleźć tabletki przeznaczone dla kobiet zmagających się z cellulitem lub ze skłonnością do jego powstawania. W ich skład wchodzą najczęściej wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3 (olej rybi) oraz omega-6 (np. olej z ogórecznika) oraz wyciąg z wąkroty azjatyckiej, pokrzywy lub morszczynu. Kwasy tłuszczowe wielonienasycowe wpływają na poprawę płynności błon komórkowych, co sprawia, że skóra staje się gładsza i bardziej elastyczna. Pokrzywa ma działanie moczopędne co poprawia wydalanie wody usuniętej z obrzęków skórnych, szczególnie w drugiej fazie cyklu miesiączkowego. Wąkrota azjatycka jest rośliną z dalekiego wschodu, która posiada właściwości wspomagające krążenie obwodowe, pobudza rozwój komórek tkanki właściwej (fibroblastów) oraz syntezę kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego, co poprawia nawilżenie, dotlenienie i gładkość skóry. Bylka i wsp. na podstawie przeglądu literatury naukowej stwierdziła, że preparaty zawierające wąkrotę azjatycką, mogą być polecane do leczenia cellulitu. Nie ustalono jednak konkretnej dawki, która byłaby skuteczna w walce z nieestetycznymi zmianami.
Masażer na cellulit
Masaż w szczególności próżniowy jest często polecaną, a zarazem bardzo skuteczną metodą zapobiegania oraz walki ze „skórką pomarańczową”. Podczas takiego masażu partia skóry dotknięta cellulitem zostaje zassana, a następnie wałkowana w tę i z powrotem, co ma na celu stymulowanie krążenia, pobudzenie tkanki tłuszczowej oraz w konsekwencji usunięcie zbędnego płynu. Taki masaż przyczynia się do uaktywnienia przepływu krwi oraz limfy przez tkankę tłuszczową, eliminację toksyn oraz nadmiaru zgromadzonej wody. Koniecznością jest wykonywanie masażu regularnie przez określoną jednostkę czasu, co równoznaczne jest z jego skutecznością.
Peeling kawowy na cellulit
Peeling do ciała to preparat, którego zadaniem jest złuszczenie martwego naskórka z powierzchni skóry, dzięki czemu substancje aktywne znajdujące się w samym peelingu, olejku, mleczku lub balsamie do ciała zostają w lepszy sposób absorbowane przez skórę, a tym samym ich skuteczność wzrasta. Kawa od niedawna jest chętnie wykorzystywana do produkcji rozmaitych kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji skóry. Zawarta w niej kofeina zwiększa szybkość przemiany materii, pobudza przepływ krwi przez tkanki i przyspiesza uwalnianie z komórek tłuszczowych kropli tłuszczu, które następnie są wykorzystywane przez organizm. Zawiera również naturalne kwasy jabłkowy, octowy chlorogenowy, które wygładzają skórę i poprawiają jej elastyczność. Z wymienionych powodów peeling mechaniczny z użyciem peelingu kawowego sprawdza się w zabiegach powodujących redukcję tkanki tłuszczowej oraz wygładzających skórę.
Peeling kawowy można wykonać samodzielnie w domu ze zmielonych ziaren kawy, do których wystarczy dodać odpowiednią ilość dowolnego żelu pod prysznic (lub oliwki), tak by otrzymać gęstą konsystencję, a następnie wymieszać i masować nim skórę! Ziarenka zmielonej kawy po potarciu dobrze złuszczają martwy naskórek, a zawarta kofeina przyspiesza przepływ krwi i limfy. Dodatkowo kawowy zapach jest przyjemnym urozmaiceniem zabiegu, który z powodzeniem można wykonać w domu. Peeling niestety dosyć mocno brudzi wannę (nie na stałe), co mogę uznać za jedyny minus tego domowego zabiegu spa.
Bańki chińskie na cellulit
Ostatnim zabiegiem jaki wezmę pod lupę w walce z cellulitem to bańka chińska. Masaż bańką chińską jest popularnym zabiegiem proponowanym w salonach kosmetologicznych, którego celem jest poprawa jędrności, poprawa sylwetki oraz działanie antycellulitowe. Efekt zabiegu jest kwestią indywidualną, ale bezsprzecznie zalicza się go do jednych z efektywniejszych zabiegów antycellulitowych.
Zabieg polega na masażu partii ciała dotkniętych cellulitem za pomocą gumowej bańki chińskiej, która do skóry jest dostawiana w taki sposób, aby wytworzyć podciśnienie. Masaż powinien trwać ok. 10–15minut i początkowo może być bolesny. Masaż poprawia ukrwienie tkanek, pobudza układ limfatyczny oraz żylny do lepszego odprowadzania wody oraz uelastycznia i poprawia jędrność masowanej partii. Niestety zabiegu nie zaleca się wykonywać u kobiet, które mają żylaki, wysiękowe zapalenie stawów, stany chorobowe skóry, zaburzeniach krzepliwości krwi, w trakcie miesiączki oraz ciąży.
Po przeanalizowaniu dostępnych metod walki z cellulitem, osobiście zdecydowałabym się na masaż bańką chińską, gdyż opinie klientek stosujących ten zabieg są bardzo zadowalające. Wspomagająco zawsze warto skorzystać z peelingu kawowego, który poprawia koloryt oraz wygląd skóry.
Literatura:
Drąg J., Goździalska A., Jaśkiewicz J.: Udział hormonów płciowych w patofizjologii cellulitu. [w:] Goździalska A. i J. Jaśkiewicz: Współczesne kierunki w medycynie prewencyjnej, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2013.
Frandofert M., Goździalska A., Jaśkiewicz J.: Lipodysdrofia jako problem czasów współczesnych. [w:] Goździalska A. i J. Jaśkiewicz: Współczesne kierunki w medycynie prewencyjnej, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2013.
Karłowicz-Bodalska K., Han S., Han. T., Miranowicz M., Bodalska A.: Centella asiatica (L.) Urban, syn. Hydrocotyle asiatica L. – wąkrota azjatycka – znana roślina lecznicza Dalekiego Wschodu. Postępy Fitotarapii 2013, 4, str. 225-235.
Bylka W, Znajdek-Awiżeń P, Studzińska-Sroka E i wsp. Centella asiatica in cosmetology. Post Dermatol Alergol 2013; 30(1):46-9.
Małek E.: Technik usług kosmetologicznych. Pielęgnowanie skóry zmienionej patologicznie. Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2006.
Dudka K., Baran M., Karpik E.: Roślinne metabolity wtórne i ich zastosowanie w kosmetyce. [w:] Zdunek B. i Olszówka M.: Przegląd wybranych prac z zakresu enzymologii, Wydawnictwo TYGIEL, Lublin 2016.
Pelc K., Smaga S., Zielińska K.: Ocena skuteczności antycellulitowego masażu bańką chńską. Studenckie Naukowe Czasopismo Internetowe 2012, 4, 12, str. 42-48.