Ziemia okrzemkowa na odchudzanie. Skutki uboczne stosowania ziemi okrzemkowej

Z licznych publikacji naukowych wynika, że otyłość stanowi najczęściej występującą chorobę na tle metabolicznym, często kategoryzuje się ją jako epidemię XXI wieku. Problem otyłości koreluje z częstszą zapadalnością na inne choroby jak nadciśnienie, miażdżyca tętnic, choroby kostno-stawowe, choroby nowotworowe, może warunkować wzrost ryzyka przedwczesnego zgonu. Z tego powodu poszukuje się często alternatywnych metod terapii, zapewniających optymalne funkcjonowania organizmu, szybszy powrót do pożądanej masy ciała, a tym samym poprawę jakości i długości życia. Jedną z takich form zdaje się być stosowanie ziemi okrzemkowej. W dzisiejszym artykule omówimy jej wpływ na ustrój, a co za tym idzie, również zasadność stosowania. Zapraszamy do lektury!

Ziemia okrzemkowa

Ziemia okrzemkowa, nazywana również ziemią diatomiczną jest produktem całkowicie naturalnym, powstałym z żyjących miliony lat temu jednokomórkowych glonów, zasiedlających zarówno słodkie, jak i słone akweny wodne. Podczas postępującego wysychania zbiorników wodnych wspomniane glony opadały na dno, tworząc finalnie grubą warstwę obumarłych szczątków. Na ich bazie, a w szczególności pancerzyków wysyconych krzemionką wykreowała się skała osadowa, która dziś jest wydobywana i przetwarzana. Jej rozdrobniona forma nazywana jest właśnie ziemią okrzemkową. Choć dotychczas kojarzona była głównie z przemysłem chemicznym, liczne, ogólnodostępne źródła w internecie przypisują jej również wiele właściwości zdrowotnych. Najczęściej wymienianymi są:

  • wpływ na porost włosów,
  • wsparcie kości i układu ruchu,
  • poprawa trawienia,
  • poprawa wyglądu włosów, skóry i paznokci,
  • poprawa poziomu cholesterolu,
  • detoksykacja organizmu.

Mimo potencjalnie prozdrowotnego działania krzemionki, należy mieć na uwadze fakt, iż dotychczas przeprowadzono stosunkowo niewiele badań na organizmach ludzkich. Dokładne potwierdzenie właściwości zdrowotnych wymaga zatem przeprowadzenia dalszych badań.

Ziemia okrzemkowa na odchudzanie

Przypisywane właściwości odchudzające ziemi okrzemkowej wynikają prawdopodobnie z tezy obniżonego trawienia, a co za tym idzie i przemiany materii w wyniku nagromadzonych w organizmie toksyn. Ich obecność zdaje się również sprzyjać produkcji cholesterolu w organizmie. Według tej teorii kumulacja toksyn w adipocytach (komórkach tłuszczowych) utrudnia metabolizm tłuszczu, a co za tym idzie, również skuteczną redukcję tkanki tłuszczowej. Działanie ziemi okrzemkowej ma więc na celu detoksykację organizmu (z uwagi na swoje właściwości absorpcyjne) w celu zachowania spójności tych procesów. 

Niestety również i na tym polu nie ma wystarczających dowodów naukowych potwierdzających skuteczność działania takiego mechanizmu i jego wpływu na układ trawienny człowieka. Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy między bajki można również umieścić tezę dotyczącą zalecanych okresów detoksykacji ustroju. Istniejące w organizmie, wyspecjalizowane jednostki buforujące skutecznie uniemożliwiają ich kumulację z pożywienia.

Ziemia okrzemkowa – skutki uboczne

Z fizjologicznego punktu konsumpcja suplementów zawierających ziemię okrzemkową jest bezpieczna dla organizmu, przechodzi bowiem bez komplikacji przez nasz układ trawienny, nie przedostając się do krwiobiegu.  

Należy jednak zachować ostrożność przed wdychaniem znacznej ilości ziemi okrzemkowej. Inhalacja może spowodować podrażnienie błon śluzowych nosa, kaszel, spłycenie oddechu, a w skrajnych przypadkach pylicę płuc. Jak wynika z raportów badawczych, w 2013 r. choroba ta była przyczyną blisko 46 000 zgonów.

Niektóre osoby praktykujące suplementację okrzemką zgłaszały także objawy podobne do grypy.

Ziemia okrzemkowa a nerki

Mimo niewielu danych na temat wpływu ziemii okrzemkowej na funkcjonowanie nerek, wszystkie zdają się potwierdzać jej możliwy, negatywny efekt. Podczas okresu suplementacji zaleca się zwiększenie ilości przyjmowanych płynów, bowiem może sprzyjać produkcji kamieni nerkowych oraz odkładaniu krzemu. Stosowanie ziemi okrzemkowej nie jest także zalecane osobom, u których dysfunkcja nerek została już zdiagnozowana.  

Literatura:

  1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9731009
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4340604/
  3. https://www.cdc.gov/niosh/pel88/68855-54.html
  4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3266824/
  5. Nattrass C., Horwell C.J., Damby D.E., Kermanizadeh A., Brown D.M., Stone V.: The global variability of diatomaceous earth toxicity: a physicochemical and in vitro investigation. J Occup Med Toxicol. 2015 10;10:23
  6. Gallagher L.G., Park R.M., Checkoway H.: Extended follow-up of lung cancer and non-malignant respiratory disease mortality among California diatomaceous earth workers. Occup Environ Med. 2015;72(5):360-5
  7. Kutek J.: Skały chemiczne i organogeniczne [w:] Jaroszewski W. (red.), Przewodnik do ćwiczeń geologicznych. Wydawnictwa Geologiczne 1978.
Opublikowano ponad miesiąc temu
Oceń artykuł
Oceń artykuł
Autor artykułu:
dietetyk kliniczny Tomasz Chudziński , Dyplomowany dietetyk. Członek Polskiego Towarzystwa Dietetyki, ekspert żywieniowy programu „Smaczny temat”. Współzałożyciel poradni dietetycznej "Medycyna żywienia".
Dodaj do ulubionych