Miechunka peruwiańska – uprawa, właściwości

Aktualizacja: 21 stycznia, 2025

Rozwój cywilizacyjny wiąże się z rozpowszechnieniem nieznanych wcześniej produktów. Jednym z nich jest właśnie egzotyczna miechunka peruwiańska, która zachwyca oryginalnym wyglądem oraz intensywną barwą. Przeczytaj artykuł i dowiedz się więcej o jej właściwościach i uprawie!

Miechunka peruwiańska

Miechunka peruwiańska, inaczej zwana jadalną, jest egzotyczną rośliną potocznie nazywaną wiśnią peruwiańską czy też rodzynkiem brazylijskim. Jej szeroko oddziałujące właściwości zdrowotne doceniane były już przez Inków, gdzie zwany był „złotą jagodą”. Obecnie uprawiana jest na całym świecie. Znane są jeszcze 2 odmiany miechunki: pomidorowa oraz rozdęta, jednak nie cechują się one tak wysoką zawartością składników odżywczych. Należy ona do rodziny warzyw psiankowatych, a więc tej samej grupy, co pomidor, bakłażan czy papryka. Owoc rośliny wielkością przypomina pomidorka koktajlowego oraz cechuje się pomarańczowo-złotą barwą ukrytą w jasnobrązowej otoczce. Charakteryzują się one delikatnym słodko-kwaśnym smakiem z nutą goryczki. Wartość energetyczna w 100 g produktu to 53 kcal, z czego większość to węglowodany. Jest ona dobrym źródłem witaminy A, C, niacyny oraz wapnia, żelaza i fosforu. Stanowić może bazę przetworów, takich jak dżemy, konfitury czy galaretki i nalewki. Idealnie nadaje się również, jako dodatek do sałatek, ciast czy dekoracja tradycyjnych wypieków. Suszona natomiast świetnie zastępuje chipsy, paluszki czy krakersy.

Miechunka – uprawa

Miechunka peruwiańska jest rośliną mało odporną na niskie temperatury, a więc w polskim klimacie jest rośliną jednoroczną. Idealnie czuje się w miejscach nasłonecznionych oraz na wilgotnym podłożu. Warto wspomnieć, iż nie ma ona wysokich wymagań glebowych, gdyż dobrze wzrasta zarówno na żyznych, jak i piaszczystych gruntach. Wysiewa się ją z nasion w warunkach szklarniowych na przełomie marca oraz kwietnia. W ten sposób zabezpieczamy młode rośliny przed szkodliwym działaniem niskich temperatur. W maju, kiedy wiosenne przymrozki przestaną się pojawiać, z powodzeniem możemy przenieść miechunki do ogrodu. Bardzo ważne jest regularne podlewanie i zwiększenie ilości wody w okresie wzrostu owoców.

Miechunka – właściwości

Miechunka peruwiańska, jak już wspomniałam, jest dobrym źródłem składników odżywczych, zwłaszcza witaminy C. Dzięki temu zapewnia utrzymanie prawidłowego metabolizmu energetycznego oraz eliminuje uczucie zmęczenia i znużenia. Dodatkowo wpływa to na zwiększenie przyswajalności żelaza, którego sama roślina jest bardzo dobrym źródłem. Z tego względu jest świetnym surowcem dla osób cierpiących na anemię czy niedokrwistość wynikającą z niedoboru tego pierwiastka. Analizując jej skład, zauważyć można dość dużą zawartość potasu, co niezwykle pozytywnie wpływa na układ nerwowy, a także sercowo-naczyniowy. Co ciekawe w 100 g owocu znajduje się więcej tego pierwiastka niż w 3 bananach. Miechunka jest naturalnym przeciwutleniaczem oraz bogatym źródłem błonnika, zatem wykazuje usprawniające działanie na pracę nerek oraz wydalanie mocznika i kwasu moczowego.

Podsumowując, miechunka peruwiańska jest egzotycznym owocem, który idealnie urozmaici tradycyjne i zwyczajowe dania. Dodatkowo okazuje się skarbnicą składników odżywczych, dzięki czemu wywołuje korzystne efekty na zdrowie człowieka. Jej uprawa jest nieskomplikowana i niewymagająca.