Aloes pomaga w leczeniu wielu chorób

Aktualizacja: 5 marca, 2018

Aloes jest rośliną znaną i od dawna stosowaną w ziołolecznictwie. Substancje zawarte w aloe vera – najbardziej popularnym gatunku aloesu – wykazują działanie pobudzające trawienie i perystaltykę jelit, wzmacniające i wspierające odporność. W jakich jednostkach chorobowych można stosować aloes? Pod jaką postacią najlepiej jest go używać?

Aloes

Aloes (Aloe L.) należy do rodzaju roślin jednoliściennych o bardzo dużej różnorodności gatunkowej – obejmuje bowiem zarówno formy drzewiaste, krzewiaste, byliny i liniany. Najpopularniejszym – oraz jedynym, nie objętym ścisłą ochroną –  gatunkiem aloesu jest Aloe vera, czyli aloes zwyczajny lub barbadoski. Ta pochodząca z terenów Afryki i Azji mniejszej bylina charakteryzuje się szarozielonymi liśćmi, które stanowią główny surowiec zielarski. Zagęszczony i stężony sok z tej części rośliny (tzw. alona) przyjmuje kolor ciemnobrunatny, jest lekko błyszczącą lub matową masą. Po całkowitym wysuszeniu staje się proszkiem o specyficznym zapachu i gorzkim smaku. Alona stosowana jest do przyrządzania pigułek przeczyszczających i nalewki aloesowej – Tinctura aloe.

Tkanka miękiszowa aloesów zawiera liczne sole mineralne (np. miedź, żelazo, kobalt, molibden, wapń, krzem), kwasy organiczne, witaminy, glikozydy (aloiny), związki antracenowe (np. aleozyna, homonataloina), żywice (ok. 10%) oraz garbniki i enzymy.

Właściwości lecznicze Aloesu

Aloes wykazuje wiele właściwości leczniczych:

• wspomaga trawienie – alona w dawkach do 50 mg pobudza wydzielanie soku żołądkowego, tym samym poprawiając funkcje trawienne. Działa również żółciopędnie i pobudza wydzielanie soku trzustkowego;
• działa przeczyszczająco – obecne w aloesie antrazwiązki, poprzez pobudzenie skurczów jelit i drażnienie śluzówki jelita grubego wywołują efekt przeczyszczenia po około 6–8 godzinach od spożycia, dlatego dawki 100–300 mg mogą być stosowane w zaparciach i atonii jelit. Stosując alonę w celach przeczyszczających, warto łączyć ją z ziołami o działaniu rozkurczowym (pokrzykiem, lulkiem, glistnikiem) oraz stosować ją naprzemiennie z innymi środkami o działaniu stymulującym wypróżnienia;
• wzmacnia odporność – wodne i alkoholowe wyciągi oraz naturalny, niezagęszczony sok z aloesu ma zdolność wspierania układu odpornościowego poprzez stymulację produkcji limfocytów B i nasilenie odpowiedzi immunologicznej typu humoralnego, która mobilizuje walkę organizmu z chorobą. Tak przygotowane przetwory z aloesu sprawdzą się więc w stanach obniżonej odporności, zwiększonej podatności na zakażenia wirusowe i bakteryjne, osłabieniu, a także w okresie rekonwalescencji;
• przyspiesza gojenie się ran i poprawia stan skóry – świeży sok oraz maści, żele, roztwory (najlepiej wyciągi wodne) z aloesu mają działanie odkażające, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i ściągające, przez co mogą być stosowane w leczeniu chorób skórnych tj. łuszczyca, trądzik. Zdolność do przyspieszania regeneracji naskórka sprawia, iż przyspiesza gojenie ran i krostek oraz pomaga w wygładzaniu przyrosłych blizn. Likwiduje również przebarwienia, wypryski i wysięki skórne;
• korzystnie wpływa na układ krwiotwórczy – syrop aloesowy stosowany łącznie z preparatami witaminowo-mineralnymi może mieć pozytywny wpływ na zwiększoną produkcję erytrocytów oraz stężenie hemoglobiny we krwi, dzięki czemu może być stosowany pomocniczo w leczeniu niedokrwistości.

Aloes – przeciwwskazania

Nie każdy może jednak korzystać z właściwości zdrowotnych aloesu. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są:

• ciąża i menstruacja – dawki 100–300 mg alony, oprócz działania przeczyszczającego,  powodują również zwiększenie ukrwienia jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Nie powinno stosować się jej w okresie ciąży i miesiączki, może bowiem nasilać krwawienia i bóle miesiączkowe;
• stany zapalne dróg moczowych i nerek;
• stany zapalne układu pokarmowego, szczególnie w obrębie jelita grubego.

Wino aloesowe – przepis