Johimbina – działanie, efekty, skutki uboczne

Johimbina, zwana również yohimbiną, jest naturalnym alkaloidem pochodzenia roślinnego. Środek ten stanowi remedium na zaburzenia erekcji, a także ułatwia spalanie tkanki tłuszczowej.
Spis treści
- Johimbina
- Johimbina – działanie
- Johimbina – efekty
- Johimbina – dawkowanie
- Johimbina – skutki uboczne
- Johimbina – opinie
Johimbina
Johimbina jest organicznym związkiem chemicznym pochodzącym z kory johimby lekarskiej – drzewa występującego w Afryce. Rdzenni mieszkańcy tego kontynentu od dawna stosowali ją jako afrodyzjak, gdyż posiada właściwości zwiększające potencję. W XIX wieku niemieccy misjonarze odkryli niezwykłe działanie kory johimby i przywieźli ją do Europy. Johimbina stała się środkiem na problemy z erekcją, zanim jeszcze wynaleziono viagrę.
Na rynku johimbina dostępna jest pod postacią chlorowodorku johimbiny. W Stanach Zjednoczonych związek ten został dopuszczony do stosowania u ludzi już w 1930 roku. Używany jest jako lek na impotencję. W Polsce johimbina wydawana jest na receptę, a lekarze przepisują ją wyłącznie w przypadku zdiagnozowanej u pacjenta impotencji.
Jednak największą popularność zdobyła jako spalacz tłuszczu. Z punktu widzenia prawnego johimbina w Polsce, jako spalacz tłuszczu nie jest dopuszczona do sprzedaży ze względu na ryzyko poważnych konsekwencji zdrowotnych, wynikających ze zbyt dużej dawki tego związku w suplemencie diety. Mimo to można ją kupić nielegalnie, bez większego problemu przez internet w formie tabletek, kapsułek, płynu oraz proszku.
Johimbina – działanie
Johimbina jest jednym z nielicznych afrodyzjaków uznawanych w świecie medycyny za skuteczne. Jej stosowanie zwiększa ukrwienie narządów płciowych, co w przypadku mężczyzn jest kluczowe dla wystąpienia i podtrzymania erekcji. Lepsze ukrwienie narządów płciowych zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet zwiększa wrażliwość na bodźce i potęguje doznania podczas stosunku. Dlatego substancja ta jest wymieniana pośród leków na zaburzenia erekcji wywołane antydepresantami. Jej stosowanie może pomóc również osobom, których problemy mają swe źródło w układzie nerwowym, bowiem johimbina stymuluje ośrodek erekcji i ejakulacji w rdzeniu kręgowym. Jej korzystne działanie na potencję nie jest jednak związane w żaden sposób z produkcją testosteronu.
Oprócz leczenia impotencji johimbina cieszy się uznaniem ze względu na działanie odchudzające. Pomaga pozbyć się „opornego” tłuszczu, czyli tego, który znajduje się w okolicach brzucha, ud i pośladków. Sekret jej niesamowitych właściwości polega na blokowaniu receptorów α-2-adrenergicznych, których największa ilość znajduje właśnie w opornej tkance tłuszczowej. Do zablokowanych receptorów nie mogą się przyłączyć adrenalina i noradrenalina – hormony stresowe organizmu. Następstwem tej sytuacji jest wzmożone spalanie tłuszczu i spadek wagi. Jednak nie jest to cudowny środek, który zagwarantuje nam oszałamiający efekt bez wyrzeczeń. Działanie johimbiny jest hamowane przez insulinę – hormon trzustki odpowiedzialny za transport glukozy do komórek organizmu. Jest on wydzielany w odpowiedzi na spożycie węglowodanów, zatem stosowanie johimbiny powinno być połączone z dietą o niskim indeksie glikemicznym.
Oprócz ograniczenia słodyczy i łatwo przyswajalnych węglowodanów należy również uważać na produkty takie jak żółte sery, mięso czerwone, śledzie, wątróbka, fasole, owoce cytrusowe, ananasy, banany oraz wszystkie używki, czyli kawa, herbata i kakao. One wszystkie zawierają bowiem duże ilości tyraminy – aminokwasu, który w połączeniu z johimbiną może wywołać silny ból głowy lub nawet spowodować uszkodzenia w układzie naczyń krwionośnych.
Johimbina – efekty
Opublikowano wiele prac przedstawiających pozytywne efekty terapii johimbiną w zaburzeniach erekcji u mężczyzn [1, 5]. W jednej z nich skuteczność leczenia oceniono na poziomie 71%. Była to terapia skojarzona zaburzeń erekcji trazodonem i johimbiną [5].
Johimbina pomaga w odchudzaniu konkretnych partii ciała, a dokładnie – w spalaniu tłuszczu, w przypadku mężczyzn z okolic brzuch, a u kobiet tego zlokalizowanego w obrębie ud, bioder i pośladków.
Johimbina używana jest również jako środek uspokajający przy leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja [7].
Johimbina – dawkowanie
Dawkowanie johimbiny zależy od celu suplementacji. Zazwyczaj stosuje się dawkę 20–100 mg johimbiny na dzień. W przypadku leczenia zaburzeń erekcji wywołanych lekami przeciwdepresyjnymi dawka może wynosić od 5,4 do 10,8 mg johimbiny dziennie.
Z kolei przy odchudzaniu sugerowana dawka substancji wynosi 10–20 mg trzy razy dziennie lub 0,2 mg/kg masy ciała. Jest to ilość, którą uważa się za względnie bezpieczną, gdyż nie wywołuje ona efektów ubocznych, jednocześnie przynosząc zauważalne efekty. Ze względu na interakcje z insuliną środek ten należy przyjmować na czczo i 30 minut przed planowanym posiłkiem.
Johimbina – skutki uboczne
Johimbina została sklasyfikowany na liście 25 niebezpiecznych leków i suplementów, jako ta niebezpieczna dla umysłu, ponieważ jest ona silnym stymulantem i potrafi wpędzić w stany lękowe. Przeciwwskazana jest ludziom cierpiącym na zaburzenia afektywne dwubiegunowe [3].
Bezpieczna dawka johimbiny to 20 mg na dobę [2]. Dawka skuteczna przy spalaniu opornej tkanki tłuszczowej jest praktycznie równoznaczna z dawkowaniem przekraczającym tę granicę, na skutek czego wystąpić mogą: niepokój, bezsenność, nadmierne pobudzenie, halucynacje, zaczerwienienie skóry, obfite pocenie się, bóle w klatce piersiowej, zwiększone ciśnienie skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze i częstość akcji serca, a nawet zawał serca [2, 6]. Johimbina z racji tego, że wykazuje działanie na układ współczulny, powoduje także zawroty i bóle głowy, drżenie mięśni, nudności, wymioty, bóle brzucha. Dawką neurotoksyczną jest 200–5000 mg , a dawka groźna dla życia ludzi, powodująca śmierć, to 4–5 g [2].
Suplementy diety nie są w żaden sposób kontrolowane i nigdy nie wiemy do końca, co znajduje się w ich składzie. Oprócz johimbiny mogą występować inne substancje czynne, które nasilają działanie i efekty uboczne wynikające ze stosowania johimbiny. Do takich związków należą m.in. kofeina czy teobromina. W okresie stosowania johimbiny należy unikać spożywania czerwonego mięsa, żółtych serów, ryb, wina oraz czekolady. Są to produkty zawierające duże ilości tyraminy – związku nasilającego niepożądane skutki uboczne johimbiny.
Johimbina – opinie
W Stanach Zjednoczonych należy posiadać specjalne zezwolenie, aby sprzedawać johimbinę. Handel nią w Polsce oraz w całej Unii Europejskiej nie jest legalny, dlatego jej preparatów próżno szukać w aptekach oraz renomowanych sklepach z suplementami dla sportowców czy innych firmach, które podlegają kontroli Sanepidu. Preparaty z johimbiną można zamówić w Internecie, jednak należy wtedy bardzo uważać. Suplementy nie muszą spełniać tych samych standardów, co leki, więc konsument nie ma gwarancji, że informacja na opakowaniu faktycznie pokrywa się ze składem produktu. W sprzedawanych w sieci środkach mogą znajdować się rozmaite zanieczyszczenia. Preparat może również nie dawać pożądanych rezultatów ze względu na zbyt niską ilość substancji czynnej w 1 dawce. Ponieważ johimbina może spowodować zaburzenia pracy serca i gwałtowne zmiany ciśnienia tętniczego krwi, aby ją stosować, należy mieć zdrowy układ sercowo-naczyniowy.
Stosowanie johimbiny z polecenia lekarza niesie ze sobą niewielkie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Jednak na taką możliwość mogą liczyć jedynie pacjenci ze zdiagnozowaną impotencją. Większość osób raczej interesuje się tym środkiem z powodu trudności w spalaniu tkanki tłuszczowej. Wówczas samodzielne stosowanie suplementów zakupionych w Internecie stwarza ryzyko dla zdrowia i życia.
Literatura:
- Woroń J., Kostka-Trąbka E., „Zaburzenia erekcji jako wynik niepożądanego działania leków”, Seksuologia Polska 2005, 3, 1, 18–22,
- Myszkowski M., Czerska A., Olczyk M., „Rola fizjoterapii w rehabilitacji seksualnej osób po uszkodzeniu rdzenia kręgowego”, Prace studenckich kół naukowych, Zamość, sierpień 2007, s. 53–58.
- Ernst E., Pittler M., Yohimbine for erectile dysfunction: a systematic review and meta-analysis of randomized clinical trias, The Journal of Urology, 1998, 159 (2): 433–436,
- George A., Platteborze P., Yohimbine: A review of its side effects and potential toxicity. Dept of Pathology & Lab Services, Brooke Army Medical Center, Fort Sam Houston,
- menshealth.pl/zdrowie/25-niebezpiecznych-lub-ryzykownych-suplementow-i-lekow,7815,1,
- Mikzińska K., Matławska I., Znaczenie ziół w zaburzeniach seksualnych, Postępy Fitoterapii 2007, 1, 13–19,
- Montorsi F. Effect of yohimbine-trazodone on psychogenic impotence. Urology 1994; 44, 5: 732–735.
- Swann A., Lijffijt M., Lane S., Cox B., Steinberg J., Moeller F., Norepinephrine and impulsivity: effects of acute yohimbine. Psychopharmacology, 2013, 229(1): 83–94,
- Turek M., Łodyga-Chruścińska E., Zastosowanie w medycynie pochodnych indolu i jego kompleksów z biometalami, Food Chemistry and Biotechnology, 2008, 72 (1029): 73–88,
- Van Wyk BE, Wink M., Rośliny lecznicze świata, MedPharm Polska, Wrocław, 2008.
U schyłku XIX wieku „prywatyzacja” sportu zawodowego przyczyniła się do powstania nowych kierunków nauk, poświęconych wyłącznie wysiłkowi fizycznemu. Skutkiem tego było pojawienie się na rynku szerokiego zaplecza suplementów wspomagających osiągnięcia sportowców. Dynamicznie rozwijający się rynek idąc za nowo powstałymi trendami stale poszerza asortyment trafiając do nowych grup odbiorców, często również nie związanych ze sportem. Przykładem tego typu specyfików są suplementy wspomagające redukcję tkanki tłuszczowej, chętnie kupowane przez osoby borykające się z nadmierną masą ciała. czytaj więcej
Opinie
wyłącz pisanie odpowiedziTwoja opinia jest ważna. Zarówno dla nas jak i innych osób korzystających z naszego serwisu.
Już za 20zł ! Tabela zamienników GRATIS !