Widłak goździsty i jego skutki uboczne

Widłak goździsty to podobna do tradycyjnego i pospolitego mchu roślina, która rośnie na zacienionych terenach leśnych i na wrzosowiskach. Ta wiecznie zielona roślina w języku ludowym określana jest bardzo ciekawymi nazwami jak niedźwiedzia łapa, morzybab, pas św. Jana czy też włóczęga. W medycynie ludowej, widłaka wykorzystuje się jako antidotum na szereg dolegliwości. Jakie są przeciwwskazania i skutki uboczne zażywanie tej rośliny?

 

Widłak goździsty

Widłak goździsty to wiecznie zielona, ale ciemnolubna roślina, którą można spotkać w naturalnych warunkach rosnącą na terenach wystawionych na północ, wysokopiennych lasach oraz na brzegach lasów mieszczących się ponad 600 metrów nad ziemią. Po wystawieniu na działanie promieni słonecznych – umiera. Widłak goździsty przypomina wyglądem tradycyjny mech występujący w runie leśnym. Cechą anatomiczną, która odróżnia go od leśnego puchu jest obecność zarodników o żółtej barwie na zakończeniach pędów i kłosków.

W medycynie ludowej niedźwiedzią łapę zaleca się stosować wspomagająco na reumatyzm, chroniczne zaparcia oraz hemoroidy, w postaci herbatki. Napój ten ma ponadto zastosowanie we wszystkich schorzeniach dotykających układ moczowy m.in.. tworzeniu się piasku w nerkach i kolce nerkowej oraz dolegliwościach narządów płciowych. Polecany jest na bóle oraz wszelakie schorzenia jąder. Widłaka zaleca się szczególnie osobom z chorą wątrobą. To ziele niezastąpione w zapaleniu i marskości wątroby oraz procesach nowotworowych tego narządu. Widłak to roślina bogata w pierwiastek rad, który wykorzystywany jest w leczeniu radioizotopowym nowotworów złośliwych. Badania dotyczące oceny szkodliwości leczenia izotopem radu, dostarczają informacji, że wiąże się ona z minimalnych ryzykiem szkodliwości dla organizmu człowieka.

 

Widłak goździsty – skutki uboczne

Jak każde ziele, także widłak goździsty nie jest rośliną idealną. Cały pęd widłaka zawiera  następujące substancje zaliczane do grupy alkaloidów: likopodyna, klawatyna, klawotoksyna, które wykazują trujące działanie, przy czy lipodyna wykazuje działanie wymiotne. Nasilone wymioty mogą być przyczyną poważnego odwodnienia oraz zaburzeń w składzie ilościowym elektrolitów występujących w płynach komórkowych, które to niezgodności składu przyczyniają się do nieprawidłowego bicia serca. Z uwagi na działanie trujące leczenie widłakiem nie powinno być zalecane osobom ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego, padaczce, chorobie wrzodowej żołądka, gruźlicy oraz u dzieci i kobiet w ciąży. Ponadto u osób z jelitem wrażliwym z postacią biegunkową, należy uważać, a najlepiej zrezygnować z zażywania widłaka, gdyż powoduje on skurcze jelit, które nasilają objawy biegunki.

Do celów leczniczych wykorzystuje się ziele widłaka lub zarodniki. Istnieje ważna zasada dotycząca przygotowywania herbatki z widłaka, mianowicie nie należy go nigdy gotować lecz jedynie zalać wrzątkiem i odczekać, aż napar się zaparzy. Z uwagi na bezpieczeństwo, zarodniki widłaka wydają się mniej inwazyjną formą tej rośliny, gdyż wykorzystuje się je jedynie na powierzchni skóry do posypywania ran.

Widłak goździsty do użytku domowego najlepiej kupować w specjalistycznych sklepach zielarskich oraz aptekach, gdyż na terenach Austrii, Niemiec oraz Polski ta roślina podlega ochronie. Jest to roślina, która z jednej strony posiada ciekawe właściwości, z drugiej substancje o niekorzystnym działaniu na organizm. Osobiście uważam, że przed rozpoczęciem leczenia widłakiem warto skonsultować się z osobą, która rozwieje nasze ewentualne wątpliwości i zaproponuje bezpieczną terapię dopasowaną do naszych potrzeb z użyciem tej rośliny.