Niedoczynność tarczycy a zaparcia. Jak sobie radzić z zaparciami?
Niedoczynność jest często występującym schorzeniem, w którym dochodzi do niedoboru hormonów tarczycy. Jest to choroba w znaczącym stopniu pogarszająca jakość życia, a w cięższych przypadkach nieleczona może prowadzić nawet do śmierci. Niedoczynność tarczycy diagnozuje się na podstawie objawów i markerów biochemicznych w diagnostyce laboratoryjnej. Objawy obejmować mogą takie zaburzenia jak ciągłe zmęczenie i letarg, niska tolerancja zimna, przyrost masy ciała, zmiany głosu, suchość skóry czy właśnie zaparcia.
Niedoczynność tarczycy a zaparcia
Przyczyn zaparć może być całe mnóstwo – od złej diety po zaburzenia neurologiczne czy mięśniowe. Pośród czynników wpływających na wystąpienie tego typu dysfunkcji układu pokarmowego występują również zaburzenia hormonalne. Oprócz hormonów płciowych, czy pochodzących z przewodu pokarmowego, również niedoczynność tarczycy może sprzyjać zaparciom – dochodzi do zaburzeń nerwowo-mięśniowych, co skutkuje nieregularnymi ruchami jelit. Często nawet przy występowaniu długotrwałych zaparć bez zdiagnozowanych chorób zaleca się systematyczne badania hormonów tarczycy, jednak tylko przy obecności innych objawów. Długotrwałe zaparcia mogą również doprowadzić do innych zaburzeń pracy układu pokarmowego – w tym zaburzeń wchłaniania niezbędnych substancji odżywczych.
Jak sobie radzić z zaparciami?
W radzeniu sobie z zaparciami w niedoczynności tarczycy bardzo ważne jest, aby najpierw zastosować odpowiednie leczenie i ustabilizować poziom jej hormonów. Protokoły lecznicze zazwyczaj opierają się na podawaniu tyroksyny i obserwacji poziomu TSH. Pierwszym i najważniejszym aspektem, na który należy zwrócić uwagę walcząc z zaparciami, jest prawidłowa podaż błonnika, tłuszczu i wody. Zarówno nadmiar, jak i niedobór każdego z nich mogą negatywnie wpływać na perystaltykę jelit i wystąpienie zaparć. U pacjentów z umiarkowanymi zaparciami zazwyczaj stosuje się produkty bogate w błonnik oraz środki laksacyjne. Błonnik dostarczać można w postaci suplementów lub spożywając większe, niż zwykle porcje zbóż, orzechów i niektórych warzyw. Jest to tania i bardzo często skuteczna metoda, jednak kiedy zawodzi, stosowane są nowsze techniki leczenia z bardziej skomplikowanymi środkami farmakologicznymi. Pamiętać należy, że leczenie powinno odbywać się stopniowo.
Zaparcia związane z niedoczynnością tarczycy w znaczącym stopniu mogą utrudniać życie. Kiedy pojawiają się długotrwałe zaparcia, a tarczyca „daje o sobie znać”, należy zadbać o właściwą dietę i higienę życia. Nieodpowiednia dieta, stosowanie niektórych używek, duża ilość stresu, brak aktywności fizycznej mogą pogarszać stan – warto zapanować nad każdym z tych aspektów.
Literatura:
- Müller-Lissner S.A., Kamm M.A., Scarpignato C., Wald A.: Myths and misconceptions about chronic constipation. Am J Gastroenterol. 2005 Jan;100(1):232-42.
- Mody R., Guérin A., i wsp.: Prevalence and risk of developing comorbid conditions in patients with chronic constipation. Curr Med Res Opin. 2014 Dec;30(12):2505-13.
- Chaker L., Bianco A.C., i wsp.: Hypothyroidism. Lancet. 2017 Sep 23;390(10101):1550-1562.
- Camilleri M., Bharucha A.E.: Behavioural and new pharmacological treatments for constipation: getting the balance right. Gut. 2010 Sep;59(9):1288-96. doi: 10.1136/gut.2009.199653.