Fasolamina – działanie i skutki uboczne

Aktualizacja: 22 maja, 2024

Fasolamina jest związkiem chemicznym biologicznie czynnym, który występuje w białej i czerwonej fasoli. Związek ten jest glikoproteiną, a odkryty został w 1975 roku. Obecnie sprzedawana jest powszechnie pod postacią suplementów diety mających na celu wspomaganie odchudzania. Krzykliwe i z pewnością kontrowersyjne reklamy głoszą, że fasolamina zapobiega „odkładaniu się węglowodanów w postaci nadmiaru tkanki tłuszczowej”. Efekt działania tego związku nie jest jednak tak prosty.

Fasolamina

Fasole, z których izolowana jest fasolamina – białe i czerwone – należą do roślin strączkowych. Są one wraz z rodziną roślin bobowatych uznawane za korzystne ekonomicznie i odżywczo produkty spożywcze. Są tanie, zasobne w białko, błonnik i niektóre witaminy, ponadto zawierają związki chemiczne o działaniu antyoksydacyjnym. Jednym z takich związków jest właśnie fasolamina, która poza działaniem ochronnym przed stresem oksydacyjnym, wykazuje również jedno ciekawe działanie.

Fasolamina – działanie

Fasolamina znana jest ze swojej aktywności wobec alfa-amylazy – enzymu rozkładającego niektóre węglowodany. Jej działanie polega na inhibicji funkcjonowania tego enzymu, tym samym wywołując częściową niezdolność układu pokarmowego do strawienia między innymi skrobi. To dzięki tej właściwości fasolaminy rynek suplementów diety szybko dostrzegł jej potencjał sprzedażowy. Mimo że samo włączenie produktu z fasolaminą w żaden sposób nie wpłynie na utratę masy ciała, to może ona być pomocna w regulacji poziomu cukru we krwi między innymi osób chorych na cukrzycę. O jej potencjale prozdrowotnym w zaburzeniach metabolicznych związanych z otyłością świadczy również aktywność antyoksydacyjna i ochrona niektórych tkanek przed działaniem stresu oksydacyjnego.

Fasolamina – skutki uboczne

Łatwo się domyśleć, że ingerencja w aktywność enzymów trawiennych układu pokarmowego często nie obejdzie się bez skutków ubocznych. Niechcianym efektem stosowania fasolaminy mogą być bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia, a także zmiana odpowiedzi gospodarki glukozowej na posiłek. Konsekwencją tego może być pogorszenie stanu odżywienia organizmu, osłabienie, a także gorsza przyswajalność niezbędnych składników diety.

Fasole są istotnym produktem spożywczym na niemal całym świecie. Jednym z charakterystycznych dla fasoli białej i czerwonej związków chemicznych jest fasolamina, która obecnie często sprzedawana jest pod postacią suplementów diety. Może ona być skutecznym środkiem pomocniczym, kiedy sama regulacja podaży kalorii i poprawa higieny życia nie są w stanie pomóc.