Sałata rzymska
Sałata rzymska jest jedną z odmian sałaty długolistnej, która nie występuje naturalnie, a jedynie za sprawą uprawy przez człowieka. Jej liście są wydłużone, lekko pomarszczone, a główka zwarta. Dorasta do niewielkich rozmiarów. Występuje w kilku odmianach uprawnych o nieco różnych cechach wizualnych, ale zbliżonych wartościach odżywczych. Uprawa sałaty rzymskiej wymaga lekkich gleb zasobnych w składniki odżywcze. Jest z powodzeniem uprawiana na terenie Polski.
Sałata rzymska – właściwości
W liściach sałat odnaleźć można przede wszystkim olbrzymie bogactwo witaminy C. Sałata rzymska posiada najwyższą ilość tego składnika. Uczestniczy ona w procesie syntezy włókien kolagenowych, a także usuwa wolne rodniki i wpływa na ogólną poprawę odporności organizmu. Kwas askorbinowy odgrywa ważną rolę w procesie budowy tkanki łącznej. Nie można pominąć wpływu witaminy C na urodę. Zapobiega ona na przykład pękaniu naczynek.
Inne witaminy zawarte w sałacie rzymskiej to A, B, PP. Jest ona źródłem soli mineralnych, wapnia, żelaza, potasu, magnezu i fosforu. 100 g tego produktu zaspokaja w stu procentach zapotrzebowanie człowieka na witaminę A. Zawartość beta-karotenu jest w niej wyższa niż w marchewce. Średniej wielkości główka zawiera 206 miligramów wapnia. W połączeniu z innymi warzywami ze sporą jego zawartością, można otrzymać sałatkę o większej ilości tego składnika, niż ta zawarta w mleku. Warto jednak pamiętać, że wapń z warzyw wchłania się gorzej niż z produktów zwierzęcych.
Z punktu widzenia dietetyki, ważnym elementem zawartym w mięsistych liściach tej sałaty, jest chrom. Składnik ten ma właściwości hamujące apetyt, przede wszystkim na słodycze. Sałata swój kolor zawdzięcza obecności chlorofilu. Ma on właściwości bakteriobójcze, wpływa także na proces gojenia się ran.
Sałata rzymska to produkt niskokaloryczny. W 100 g obecnych jest zaledwie 15 kcal. Nie mogą o niej zapominać przyszłe mamy, ponieważ to doskonałe, naturalne źródło kwasu foliowego. To także dietetyczne urozmaicenie dla osób z problemami tarczycowymi i nefrologicznymi. Sałata rzymska zawiera zdecydowanie niższe stężenia szczawianu wapnia, więc nie przyczynia się do powstawania kamieni nerkowych.
Dowiedz się więcej na temat sałaty rzymskiej!
Sałata rzymska – zastosowanie
W kulinariach sałatę rzymską wykorzystuje się do przygotowania sałatki Cesara. Jej smak doskonale łączy się z nieco cięższymi sosami na bazie majonezu oraz aromatycznymi serami pleśniowymi. Może być również elementem dań ciepłych. Zapewnia interesującą chrupkość daniu. Możliwe jest również dodawanie sałaty rzymskiej do koktajli. Najzdrowsze są ciemnozielone liście otaczające główkę.
Jako nowalijka wszystkie swoje właściwości przejawia wczesną wiosną, czyli w okresie wzmożonego zapotrzebowania na witaminy i sole mineralne. Jednocześnie sałata rzymska to produkt trwały, może być dłużej przechowywana w lodówce bez strat dla jej jakości. Nie należy zawijać ją szczelnie w folię. Warto pamiętać, że żadnej odmiany sałat nie można kroić nożem. Warto kupować sałatę rzymską w pewnym źródle, ponieważ tak samo jak inne odmiany tego warzywa, ma ona zdolność wchłaniania metali ciężkich, na przykład kadmu, z gleby.