Ciecierzyca

Ciecierzyca pospolita to jednoroczna roślina, należąca do bobowatych. Nie występuje ona naturalnie, a jedynie w formie uprawnej. Jej plantacje znajdują się przede wszystkim w krajach arabskich, gdzie stanowi ważny element tradycyjnej kuchni. Stanowi jedną z najstarszych roślin uprawnych, niegdyś była podstawą wyżywienia ludności. Jadalne nasiona ciecierzycy rosną w sporych, zwisających strąkach.  Inne nazwy ciecierzycy, z którymi można się spotkać, to groch włoski oraz cieciorka. W języku hebrajskim była ona utożsamiana z dobrobytem.

Ciecierzyca – właściwości

Ciecierzyca to prawdziwa skarbnica niezbędnego organizmowi białka. W 100 gramach produktu po ugotowaniu znajduje się 8,86 g białka. By było ono pełnowartościowe, warto ciecierzycę łączyć z innymi produktami, na przykład z kaszą. Wysoka zawartość błonnika skutecznie pozwala pokonać zaparcia. To ważne w przypadku osób chorych na uchyłkowatość jelit i żylaki odbytu. Poprzez skrócenie czasu kontaktu resztek produktów przemiany materii z błoną śluzową jelita, zapobiec można podrażnieniom oraz zmniejszyć ryzyko nowotworu jelita grubego. W ciecierzycy zawarte są oligosacharydy gazotwórcze, substancje powodujące wzdęcia. W zwalczaniu tego dyskomfortu pomoże uprzednie namoczenie ciecierzycy w wodzie, a następnie ugotowanie jej w świeżej wodzie.

Ciecierzyca ma zdolność do obniżania cholesterolu LDL we krwi, dzięki czemu zapobiega chorobie wieńcowej i przewężeniu w obrębie naczyń krwionośnych. Swobodny przepływ krwi wpływa na obniżenie jej ciśnienia. Produkt ten posiada również niski indeks glikemiczny, więc zaleca się go diabetykom.

Roślina ta zawiera wysoki poziom żelaza. Szacuje się, że aż 20% populacji Europejczyków posiada niedobory tego składnika. Prowadzi to do niebezpiecznej anemii, szczególnie groźnej dla kobiet w ciąży.

Jedzenie ciecierzycy zapewnia długotrwałe uczucie sytości, dlatego pomoże ona osobom zmagającym się z nadmiarem kilogramów. Duża ilość błonnika również pomoże w procesie odchudzania. Pomimo, że jest to produkt dosyć kaloryczny (około 164 kcal na 100 g ugotowanych nasion), w umiarkowanych ilościach powinna być ona stosowana przez osoby na diecie.

Ciecierzyca – zastosowanie

Zasuszone ziarna ciecierzycy są mielone na mąkę. Zarówno łodygi rośliny, jak i jej nasiona bywają wykorzystywane w formie paszy dla zwierząt gospodarczych. Uprawiane są dwie odmiany ciecierzycy: kabuli i desi. Te pierwsze mają duże ziarna o beżowym kolorze i są zdecydowanie bardziej popularne. Desi występują w wielu kolorach i są drobniejsze.

W kuchni arabskiej przygotowuje się z niej falafele, czyli kuleczki ciecierzycy dodawane zamiast mięsa do kebabów oraz hummus, kremowy dip z dodatkiem pasty sezamowej tahini i przypraw. W tych rejonach uznawana jest za afrodyzjak. Dzięki interesującemu smakowi wprowadza do dania delikatną nutę orzechową. Ciecierzycę bez problemu można zetrzeć na gładką pastę.

Ciecierzycę należy ugotować przed spożyciem. Wcześniej trzeba ją namoczyć w wodzie lub mleku przez 8 do 12 godzin. Odpowiednia obróbka technologiczna zminimalizuje ilość substancji antyodżywczych obecnych w suchych ziarnach ciecierzycy. Na rynku dostępne są także produkty w puszce, które nie wymagają długiej obróbki cieplnej, ale należy uważnie przeczytać ich skład, by uniknąć konserwantów.

Z ciecierzycy wytwarza się również maści. Obecnie trwają badania nad jej użytecznością w leczeniu zmian pigmentowych skóry, przede wszystkim bielactwa. Liście tej rośliny wykorzystuje się także w celu wykonania leczniczych okładów.