Pieczywo chrupkie – skład, kalorie, odchudzanie
Aktualizacja: 8 kwietnia, 2024
Pieczywo chrupkie kojarzone jest przede wszystkim z niskokalorycznym produktem sprzyjającym odchudzaniu. Sam jego wygląd wskazuje na to, że musi to być lekka przekąska o dietetycznym składzie i przy okazji dobra dla zdrowia. Jak wygląda jego skład w rzeczywistości i czy warto go włączyć do diety redukcyjnej? Przekonajcie się sami!
Pieczywo chrupkie jest często wybierane przez osoby, które chcą zrzucić nadmierne kilogramy. Uchodzi za bardziej odżywcze, zdrowsze i mniej kaloryczne w porównaniu z jego tradycyjnymi odpowiednikami. Czy te poglądy są jednak właściwe? Okazuje się, że niekoniecznie.
Pieczywo chrupkie
Pieczywo chrupkie dostępne na rynku spożywczym występuje w postaci chleba chrupkiego i chleba lekkiego. Pierwszy z nich jest wypiekany z ciasta na bazie mąki z dodatkiem drożdży, natomiast drugi pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia. W procesie ekstruzji zboża zostają zgniatane do momentu utworzenia papkowatej masy, którą przeciska się przez niedużą szczelinę. Dzięki temu otrzymany produkt posiada charakterystyczną teksturę, kształt i kolor. W pieczywie chrupkim, oprócz podstawowych składników, znajduje się również mleko w proszku, słód, jęczmienny, sól, cukier. Czasem można też znaleźć nasiona, pestki i otręby.
Skład pieczywa chrupkiego
Do produkcji pieczywa chrupkiego stosuje się zazwyczaj mąkę, kaszkę kukurydzianą, cukier i sól. Na rynku można spotkać również produkty z następującymi dodatkami: następujące składniki: olej, drożdże lub ekstrakt drożdżowy, mleko w proszku, słód jęczmienny, octan potasu E261, nasiona lnu, sezamu, pestki dyni, otręby oraz w smakowych wersjach ekstrakt z papryki, sery podpuszczkowe dojrzewające, czekolada gorzka. Wszystkie te elementy wpływają na odpowiednią teksturę, barwę, puszystość, lekkość oraz walory smakowo-zapachowe produktu. Oczywiście warto sięgnąć po pieczywo z krótszym składem, bez zbędnych dodatków, które niekoniecznie dobrze wpływają na jego wartość odżywczą.
Pieczywo chrupkie – kalorie
Większość z nas twierdzi, że chleb chrupki jest mniej kaloryczny niż tradycyjne pieczywo. Owszem, porcja chrupkiego pieczywa dostarcza około 25 kcal, ale jeśli przyjrzymy się jej wartości energetycznej w 100 g, to proporcje będą wyglądały zupełnie inaczej. Przykładowo 100 g chleba razowego dostarcza około 230 kcal, podczas gdy 100 g pieczywa chrupkiego – około 350 kcal. Ponadto po spożyciu tego produktu poziom glukozu we krwi gwałtownie rośnie i równie szybko spada. Wywołuje to silne uczucie głodu pojawiające się w niedługim czasie po jego spożyciu. Oprócz tego chleb chrupki odznacza się mniejszą zawartością witamin, minerałów i białka niż tradycyjny.
Pieczywo chrupkie a odchudzanie
Podczas redukcji masy ciała należy wybierać produkty jak najmniej przetworzone, które dostarczą dużej dawki witamin, składników odżywczych, mineralnych, błonnika i innych wartościowych substancji. Porównując pieczywo tradycyjne z chrupkim, dużo lepszym wyborem będzie zwyczajny chleb z mąki pełnoziarnistej. Oczywiście można sięgać po chleb chrupki od czasu do czasu, ale nie powinno się nim zastępować tradycyjnego pieczywa ani nie traktować go jako “zdrowej” przekąski. Warto też wiedzieć, że spożywanie tego produktu w dużych ilościach (przekraczających zalecaną przez producenta na opakowaniu) może sprzyjać wzrostowi masy ciała. Posiada on wysoki indeks glikemiczny, wywołuje znaczne wahania poziomu glukozy we krwi i zwiększa chęć na podjadanie.
Podsumowując, pieczywo chrupkie, jak większość produktów, ma swoje plusy i minusy. Można go traktować jako przekąskę, którą podamy z warzywami i produktami zawierającymi pełnowartościowe białko. Nie powinno się traktować go jako głównego pieczywa w diecie ze względu na wysokie przetworzenie, małą ilość witamin, składników mineralnych i odżywczych. Zdecydowanie nie jest to też produkt, który posiada cudowne właściwości odchudzające.
Literatura:
Gondek E., Jakubczyk E., Stasiak M., Królikowski K., 2014. Wpływ dodatków wzbogacających wartość odżywczą na teksturę bezglutenowego pieczywa chrupkiego. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 578, s. 49 – 60