Miód lipowy – skład, właściwości i zastosowanie

Miód lipowy to bardzo cenna odmiana pszczelego produktu. Pozyskiwany jest z nektaru kwiatów lipy, których okres kwitnienia przypada na przełom czerwca i lipca. Jego wartość wynika nie tylko z cennych składników, ale także z faktu, że surowiec, z którego jest pozyskiwany nie jest powszechnie dostępny.

 

Miód lipowy – skład

Oprócz głównego składnika, jakimi są cukry proste (glukoza i fruktoza) w skład miodu lipowego wchodzi wiele substancji zaliczanych m.in. do olejków eterycznych, glikozydów, flawonoidów, garbników, saponin. Ponadto zawiera także beta-karoten, kwasy organiczne oraz witaminy. Każdy z tych składników nadaje mu inne, cenne właściwości.

Właściwości miodu lipowego

Enzymy znajdujące się w miodzie, a zwłaszcza oksydaza glukozowa przyczynia się do antybakteryjnego działania miodu. Oksydaza glukozowa inicjuje utlenianie glukozy do glukonolaktanu, który po połączeniu z wodą daje m.in. wodę utlenioną (ditlenek wodoru). Należy mieć na uwadze, że enzymy tracą swoje właściwości już w temperaturze 45 stopni Celsjusza. Jak każdy inny, także miód lipowy zawiera witaminy z grupy B oraz witaminę C. Stężenia wymienionych nie są wysokie, jednak jako element codziennej diety – miód doskonale nadaje się do uzupełnienia jej o istotne składniki. Ostrożność zachować powinny osoby, których schorzenia zdrowotne obligują do stosowania diety o niskiej zawartości glukozy i fruktozy (np. cukrzyca, dna moczanowa, niealkoholowe stłuszczenie wątroby).

Miód lipowy – zastosowanie

Miód lipowy dobry jest na co dzień i od przeziębienia. Na co dzień – aby wspomóc uzupełnianie witamin, dodać sobie energii oraz delektować się wyjątkowym smakiem. Od przeziębienia, ponieważ istnieje szansa, że skutecznie wspomoże proces powrotu do zdrowia. Miód lipowy wykazuje jedną z najwyższych aktywności antybiotyczny w porównaniu z innymi gatunkami miodów. Podawany dzieciom po ukończeniu 12 miesiąca życia zmniejszał częstotliwość napadów kaszlu. Choć to informacje niepotwierdzone – słyszy się o korzystnym oddziaływaniu miodu w chorobach układu krążenia, chorobach reumatycznych, bezsenności. Ze względu na wysoką zawartość cukrów prostych miód podnosi kaloryczność dziennej racji pokarmowej (korzystne dla osób o wzmożonym zapotrzebowaniu energetycznym, np. rekonwalescenci). Kalorie dostarczane wraz z miodem nie są bynajmniej puste. Jeżeli więc napada nas nieprzemożona chęć spożycia czegoś słodkiego – na pewno dobrą alternatywą dla czekoladowego batonika będzie np. kanapka z pełnoziarnistego pieczywa z miodem. To nie tylko zaspokoi nasz apetyt, ale przy okazji dostarczy minerałów i witamin.

 

Miód lipowy – krystalizacja

Proces krystalizacji jak sama nazwa wskazuje to proces, w czasie którego miód zmienia swój stan skupienia z płynnego w stały. Miód krystalizuje tym szybciej im wyższa jest zawartość glukozy w porównaniu z innymi cukrami. Miód lipowy, jak inne miody letnie, krystalizuje w ciągu kilku tygodni lub nawet kilku miesięcy. Aby odwrócić ten proces i nadać mu z powrotem formę płynną należy przeprowadzić proces dekrystalizacji. Należy włożyć słoik miodu do wody podgrzanej do temperatury 40 stopni Celsjusza. Dla zachowania jego wartościowych składników, ważne jest, aby nie przekraczać tej temperatury.  

Konkluzją każdego artykułu poświęconego produktowi jakim jest miód powinna być porada, aby nie przypominać sobie o nim wyłącznie w momencie infekcji. Należy o nim pamiętać codziennie i korzystać z jego cennych właściwości systematycznie.