Korzeń mniszka lekarskiego – właściwości, herbata
Aktualizacja: 25 kwietnia, 2024
Mniszek lekarski, popularnie nazywany mleczem (lecz błędnie!), przez niektórych postrzegany jest jako niepotrzebny chwast. Jak się okazuje roślina ta niesie w sobie moc właściwości leczniczych. Sprawdź jakich!
Mniszek lekarski lub pospolity (łac. Taraxacum officinale) dobrze wszystkim znany mlecz, a wiosną dmuchawiec, rośnie dziko na obszarze prawie całej Europy. Żółte mniszki możemy także spotkać na terenie Azji oraz Afryki północnej. Jego właściwości lecznicze znalazły zastosowanie w praktyce medycyny naturalnej. Związki zawarte w korzeniu i liściach rośliny wspomagają pracę wątroby, wykazują właściwości przeciwcukrzycowe, moczopędne, a nawet przeciwnowotworowe.
Korzeń z mniszka lekarskiego
Ze wszystkich elementów rośliny mniszka lekarskiego, to właśnie korzeń zasługuje na największą uwagę. Zbiorów dokonuje się jesienią, a następnie korzenie poddaje się suszeniu. Uzyskany w ten sposób surowiec może zostać wykorzystany w celach terapeutycznych. Zawarte w korzeniu garbniki, inulina, flawonoidy, magnez, potas czy krzem działają korzystnie na procesy trawienne, a w tym prawidłowe funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego.
Właściwości korzenia mniszka
Jak się okazuje pospolita roślina rosnąca dziko w naszych ogrodach posiada szereg prozdrowotnych właściwości. Wyciąg z korzenia mniszka lekarskiego reguluje funkcjonowanie wątroby zwiększając ilość wydzielanej żółci. Z tego też powodu napary z korzenia zalecane są osobom z problemami trawiennymi. Dodatkowo związki zawarte w roślinie ułatwiają przepływ żółci z pęcherzyka do obszaru dwunastnicy przeciwdziałając zastojom. Wskazaniem do stosowania mniszka lekarskiego mogą być schorzenia dróg żółciowych oraz kamica żółciowa. Roślina może być też pomocna w walce z problemami trawiennymi, powiązanymi ze zbyt skąpym wydzielaniem żółci np. po przebyciu wirusowego zapalenia wątroby.
Oprócz poprawy funkcjonowania wątroby, związki zawarte w korzeniu mniszka lekarskiego wykazują działanie moczopędne, które skutecznie wykorzystywane jest wśród pacjentów z obrzękami.
Stosowanie odwaru z korzenia we wczesnych stadiach cukrzycy obniża poziom glukozy we krwi, dlatego wskazuje się też na jego działanie przeciwcukrzycowe. Inulina zawarta w korzeniu mniszka, pozytywnie wpływa na gospodarkę węglowodanową poprzez spowolnienie wchłaniania cukrów prostych z układu pokarmowego.
Herbata z mniszka lekarskiego
Do przygotowania odwaru z korzenia wystarczą ok. 2 łyżki surowca, które zalewamy 0,5 l wody, a następnie gotujemy ok. 10 minut. Uzyskany napój odstawiamy na następne 10 minut, po czym, po przecedzeniu, odwar jest gotowy do spożycia. Zaleca się spożywanie odwaru 2–3 razy dziennie przed posiłkiem, jednak należy zachować umiar i nie przekraczać zalecanych porcji. Tak przygotowany napój wykazuje właściwości żółciopędne, reguluje procesy trawienne, a także działa moczopędnie i przeciwzapalnie.
Literatura:
- Chatterjee SJ, Ovadje P, Mousa M. The efficacy of dandelion root extract in inducing apoptosis in drug-resistant human melanoma cells. Evid Based Complement Alternat Med. 2011;2011:129045.
- Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy. Aleksander Ożarowski (red.). Wyd. 3. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1982, s. 257-259.
- http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0030604 [dostęp: 2.09.2017]
- Włodzimierz Tymrakiewicz: Atlas chwastów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1962, s. 332.
plus za podawanie źródeł