Naturalne sposoby na chorobę Leśniowskiego-Crohna

Aktualizacja: 6 maja, 2024

Choroba Leśniowskiego-Crohna zaliczana jest do nieswoistych chorób zapalnych jelit i związana jest z występowaniem pełnościennych stanów zapalnych w obrębie całego przewodu pokarmowego. Początkowo zmiany zapalne obejmują jedynie błonę śluzową przewodu pokarmowego, a następnie wnikają one głębiej w struktury tkanki wywołując tym samy szereg objawów klinicznych związanych z rozwojem zaburzenia. Leczenie polega na wprowadzeniu odpowiedniej farmakoterapii oraz zastosowaniu naturalnych metod umożliwiających wyciszenie choroby.

Probiotyki

Probiotyki to żywe drobnoustroje, które podaje się w odpowiedniej ilości w celu poprawy flory bakteryjnej jelit i czerpania korzyści zdrowotnych wynikających z ich aplikacji. Źródłem probiotyków mogą być produkty fermentacji mlecznej, leki oraz suplementy diety. W tym celu stosuje się szczepy bakterii z rodzaju: Lactobacillus, Bifidobacterium, Bacillus, Escherichia coli oraz drożdże Sacharomyces cerevisiaceae. Najczęściej są one przepisywane osobom po długotrwałej antybiotykoterapii w celu odbudowy struktury bakteryjnej jelit, jednak coraz częstszym zainteresowaniem cieszą się badania mające na celu określenie ich działania w celu remisji wielu chorób przewodu pokarmowego. Badania odnośnie rozwoju choroby Leśniowskiego-Crohna wskazały, że flora bakteryjna osób cierpiących na to zaburzenie oraz osób zdrowych różni się między sobą, jednak to nie tylko jej skład decyduje o inicjacji choroby. Odkrycie to pozwala na domniemanie mówiące o tym, że poprawa jakości flory bakteryjnej chorego może sprzyjać wyciszeniu objawów choroby. Dotychczas przeprowadzone badania nie dają jednoznacznej odpowiedzi na pytanie odnośnie korzyści płynących z wprowadzenia probiotykoterapii u pacjentów cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Jedne z nich sugerują poprawę stanu zdrowia po zastosowania probiotyku oraz możliwość zmniejszenia dawek leków przyjmowanych w trakcie choroby, z kolei inne nie potwierdzają wpływu probiotykoterapii na czas trwania remisji choroby. Z tego powodu kwestie związane z zastosowaniem tych preparatów w celu wspomagania farmakoterapii wymagają dalszych badań klinicznych.

Prebiotyki

To składniki pokarmowe nie podlegające trawieniu i wchłanianiu w jelicie cienkim, a jednocześnie wpływające stymulująco na wzrost i aktywność wybranych mikroorganizmów w jelicie grubym wpływając tym samym korzystnie na stan zdrowia osoby, która je przyjmuje. Najkorzystniejszym postępowaniem jest więc połączenie dawkowania probiotyku wraz z prebiotykiem, czyli pożywką dla mikroorganizmów w celu uzyskania lepszych wyników ich działania. Preparaty zawierające takie połączenie nazywane są synbiotykiem.

Do najbardziej znanych prebiotyków należą:

• inulina,
• maltodekstryny,
• fruktooligosacharydy
• galaktooligosacharydy.

Co więcej ich naturalnym źródłem mogą być: banany, czosnek, cykoria, cebula, pszenica i miód.
Podobnie jak w przypadku stosowania w trakcie terapii pacjentów cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna jedynie probiotyku, połączenie tych preparatów w postaci synbiotyku dało sprzeczne wyniki. Aktualnie nie ma dowodów jednoznacznie wskazujących na ich korzystne działanie w celu redukcji objawów klinicznych choroby oraz wydłużenia czasu remisji.

Olej rybny

Olej rybny jest źródłem długołańcuchowych kwasów tłuszczowych z rodzaju omega-3, czyli kwasu eikozapentaenowego (EPA) oraz kwasu dokozaheksaenowego (DHA). Kwasy te mogą być syntetyzowane w organizmie człowieka z kwasu α-linolenowego (olej rzepakowy, olej lniany) lub dostarczone do niego wraz z pożywieniem. Źródłem tych związków są tłuste ryby morskie tj. śledź, halibut, łosoś, tuńczyk czy makrela. Związki te wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwmiażdżycowe i przeciwnowotworowe, a kluczowym elementem związanym z ich korzystnym działaniem na organizm człowieka jest odpowiednia proporcja spożycia kwasów omega-3 w stosunku do kwasów omega-6. Ze względu na drogocenne właściwości tych związków postanowiono wziąć pod lupę wpływ suplementacji kwasów omega-3 oraz utrzymanie korzystnego stosunku spożycia tych związków na rozwój oraz przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna. Kolejny raz wyniki tych badań wykazały, że taki rodzaj interwencji wykazuje różny zakres skuteczności, stąd nie można stwierdzić jednoznacznie, że takie postępowanie należy uznać za stosowane w celu wspierania farmakoterapii. Mimo kilku pozytywnych wyników badań, ogólne wnioski mówią o prawdopodobnym barku skuteczności stosowania kwasów tłuszczowych omega-3 w celu utrzymania remisji choroby.

Suplementy

Jednym z suplementów, którego działanie mogłoby mieć korzystny wpływ na przebieg choroby jest glutamina. Należy ona do aminokwasów egzogennych, czyli takich, których organizm nie może sam syntezować i muszą być one dostarczone wraz z pokarmem. Udowodniono, że w trakcie przebiegu procesów zapalnych w organizmie zapotrzebowanie na ten związek wzrasta. Reakcja ta stała się więc źródłem zainteresowania naukowców, którzy chcieli zbadać działanie glutaminy w celu leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Niestety mimo obiecujących wyników niektórych badań nie ma obecnie niepodważalnych wyników badań, które by wskazywały na wysoką skuteczność suplementacji glutaminy w celu leczenia tego typu choroby. Należy jednak podkreślić, że glutamina ma zdolność do regulacji stanów zapalnych w organizmie poprzez wpływ na produkcje cytokin prozapalnych w przewodzie pokarmowym człowieka. Nie stwierdzono, jednak aby związek ten poprawiał stan odżywienia chorujących oraz wydłużał remisje choroby. Wydaje się więc, że wpływ glutaminy na wspomaganie leczenia tego typu zaburzenia wymaga dalszych badań naukowych.

Aloes

Zastosowanie aloesu w celu wspomagania leczenia choroby oraz redukcji objawów klinicznych związane jest z jego korzystnym wpływem na stan jelit. Aloes likwiduje zaparcia, stymuluje usuwanie toksyn z organizmu oraz reguluje florę bakteryjną jelita grubego – mechanizm ten uważany jest za korzystny w celu wspomagania leczenia zaburzenia Leśniowskiego-Crohna. Co więcej zawarte w miąższu aloesu związki wykazują działanie nie tylko przeciwzapalne, ale i przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, dlatego utrzymują korzystne środowisko w obrębie jelit. Aloes dostarcza również wielocukrów, które stanowią istotną pożywkę do rozwoju drobnoustrojów fizjologicznych dla flory bakteryjnej jelita grubego.

Akupunktura

Akupunktura to bezbolesna i bezpieczna forma wspomagania leczenia polegająca na wyrównaniu pracy wszystkich organów wewnętrznych. W medycynie wschodniej leczenie zaburzeń w obrębie przewodu pokarmowego jest jednym z głównych nurtów zainteresowania badaczy, stąd też coraz więcej badań naukowych skupia się na ocenie wpływu stosowania tego typu terapii na przebieg choroby zapalnej przewodu pokarmowego. Kolejny raz wyniki tych analiz są niejednoznaczne, jednak część z nich wskazuje na poprawę jakości życia pacjentów przy zastosowaniu takich metod wspomagania leczenia choroby.

Skuteczność stosowania naturalnych metod w celu poprawy zdrowia pacjentów cierpiących na chorobę Lesniowskiego-Crohna nie została do tej pory potwierdzona jednoznacznie badaniami naukowymi. Z tego powodu zastosowanie jakichkolwiek metod alternatywnych powinno odbyć się ściśle pod nadzorem lekarza prowadzącego, który określi zasadność takiego postępowania.

Źródło

1. Czekajło A., Różańska D., „Możliwości zastosowania wybranych substancji biologicznie czynnych we wspomaganiu farmakologicznego leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna – przegląd wyników badań.”, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2015, Tom 21, Nr 4, 346–351
2. Szajewska A., „Probiotyki w gastroenterologii – aktualny stan wiedzy (2015).”, Gastroenterologia Kliniczna 2015, tom 7, nr 1, 20–26
3. Cieślik E., Turcza K., „Właściwości prozdrowotne aloesu zwyczajnego Aloe vera (L.) Webb. (Aloe barbadensis Mill.).”, Post Fitoter 2015; (16)2: 117-124
4. https://leki.pl/poradnik/rola-probiotykow-w-leczeniu-nieswoistych-chorob-zapalnych-jelit/
   Chmielnicki B., “Akupunktura w leczeniu chorób zapalnych jelit.”, II Konferencja „Wspólna Medycyna” Poznań, 19.10.2017