Małopłytkowość – leczenie naturalne, dieta

Aktualizacja: 26 lutego, 2024

Małopłytkowość – inaczej zwana trombocytopenią – jest zaburzeniem hemostazy, czyli równowagi intensywności różnych procesów fizjologicznych mających na celu utrzymanie prawidłowej pracy układu krwionośnego.

Płytki krwi – niedoborowe w trombocytopenii – powstają w szpiku kostnym i ich najbardziej znaną funkcją jest udział w procesach krzepnięcia krwi. Ich poziom we krwi ulega wahaniom w trakcie cyklu dobowego, a warto również dodać, że podczas krwawienia miesięcznego ich liczba ulec może redukcji nawet o połowę.

Norma ilości płytek krwi wynosi 150–400 tysięcy na mikrolitr, pamiętać jednak należy, że nawet znaczna ich redukcja nie musi oznaczać ryzyka obfitego krwawienia i zagrożenia dla życia – rośnie ono dopiero wtedy, gdy ich liczba spada do 20–30 tysięcy [1].

Małopłytkowość

Etiologia małopłytkowości zakłada podział na dwie główne przyczyny: upośledzone wytwarzanie oraz nadmierne usuwanie. Zaburzenia wytwarzania występować mogą we wszelkich uszkodzeniach szpiku, m.in. w postaci wady wrodzonej, na skutek działania niektórych leków (niesteroidowe leki przeciwzapalne, cytostatyki, inhibitory pompy protonowej, heparyna), ekspozycji na alkohol, działania promieniowania jonizującego, niedoborów witaminy B12 i kwasu foliowego czy zakażeń wirusowych. Nadmierne usuwanie natomiast może mieć podłoże immunologiczne lub nieimmunologiczne. Warto nadmienić, że często występuje u kobiet w ciąży i u noworodków. Istotną grupą osób z punktu widzenia trombocytopenii są również osoby krytycznie chore [2].

Małopłytkowość – leczenie naturalne

Ze względu na dynamikę procesów fizjologicznych zachodzących w układzie krwiotwórczym oraz na skutki, jakie może nieść ze sobą małopłytkowość, leczenie naturalne raczej nie jest rozważane. Ponadto przeciwwskazane jest stosowanie dodatkowych metod leczenia naturalnego bez konsultacji i precyzyjnego dobrania substancji oraz dawek przez lekarza prowadzącego. W leczeniu powszechnie stosowane są różne środki farmakologicznie, a niekiedy również przetoczenia płytek krwi.

Małopłytkowość – dieta

Z punktu widzenia dietetycznego kluczowym aspektem, na który należy zwrócić uwagę, jest podaż witaminy B12 oraz kwasu foliowego, a także witaminy K. Niedobory tych dwóch witamin z grupy B są jedną z przyczyn występowania małopłytkowości, powodować również mogą niedokrwistość megaloblastyczną. Spożywczymi źródłami witaminy B12 są głównie produkty zwierzęce – mięso i podroby, ryby, nabiał i jaja. Z kolei źródłem folianów w diecie mogą być produkty zwierzęce, takie jak wątroba czy jaja, a także warzywa – ciemnozielone liściaste oraz kapustne. Pewne ilości kwasu foliowego produkowane są przez bakterie jelitowe, zatem warto zadbać o stan mikrobioty, spożywając odpowiednią ilość produktów spożywczych o działaniu pre- i probiotycznym oraz dbając o prawidłową higienę życia. Niezwykle istotna dla pracy układu krwionośnego i krzepnięcia krwi jest również podaż witaminy K. Jej źródłami spożywczymi są ciemnozielone warzywa liściaste oraz kapustne, niektóre oleje roślinne, wątroba zwierzęca i żółtko jaja kurzego [3].

Małopłytkowość można rozpoznać, wykonując podstawową morfologię krwi obwodowej. Warto co najmniej raz w roku zbadać swoją krew, aby mieć choć odrobinę większą pewność, że ze zdrowiem wszystko jest w porządku. Pamiętać należy, że diagnozy powinien dokonywać lekarz, a chorób nigdy nie powinno się rozpoznawać i leczyć na własną rękę.