Woda oligoceńska – skład i właściwości. Woda oligoceńska do picia

Aktualizacja: 7 maja, 2024

Woda oligoceńska to zamiennik wody kranowej. Może być źródłem zaopatrzenia w wodę przydatną do picia oraz do przygotowywania posiłków bez wstępnego uzdatniania. Jej naturalne źródła mieszczą się w Polsce, a dokładnie m.in. w okolicach Warszawy około 200 metrów pod ziemią. Zanim zaczniesz ją pić, zapoznaj się z jej właściwościami oraz jak należy ją przechowywać, by sobie nie zaszkodzić. 

Woda oligoceńska

Woda oligoceńska jest wodą artezyjską, czyli wodą podziemną występującą pod ciśnieniem hydrostatycznym. Wody artezyjskie występują głównie w niecce artezyjskiej w warstwach wodonośnych pomiędzy dwiema nieprzepuszczalnymi skałami. Są one zdolne do samoczynnego wypływu na powierzchnię ze studni. Od wód gruntowych odróżnia je istnienie warstwy nieprzepuszczalnej w stropie. Za sprawą tej izolacji są one mniej zanieczyszczone. Najważniejszymi miejscami występowania wód artezyjskich w Polsce jest niecka mazowiecka oraz niecka łódzka.

Nazwa wody oligoceńskiej wzięła się od średnio- i gruboziarnistych piasków glaukonitowych (minerałów z gromady krzemianów) pochodzących z najmłodszej epoki paleogenu. Woda oligoceńska występuje na głębokości około 200 metrów w przypadku niecki mazowieckiej.

Woda oligoceńska – skład

Większość ujęć i źródeł wody oligoceńskiej nie jest regularnie badana przez sanepid, dlatego też nie zawsze może ona okazać się zdrowszym zamiennikiem wody wodociągowej. Ciężko też określić jej dokładny skład mineralny oraz bezpieczeństwo pod względem mikrobiologicznym. Z tego względu zawsze należy korzystać tylko z przebadanych ujęć.

Jak już zostało wspomniane, istnieje duże prawdopodobieństwo, iż skład wody oligoceńskiej może się różnić w zależności od źródła, z którego pochodzi. Najczęściej jednak są to wody o odczynie lekko zasadowym, gdzie wartości zbliżone są do naturalnych, o pH 6,5–8,1. Wody te odznaczają się niską lub średnią twardością, są bezzapachowe i pozbawione barwy.

Pod względem zawartości składników mineralnych, woda oligoceńska jest zbliżona do wody niskozmineralizowanej. Ogólna ilość składników mineralnych w badanych próbkach wynosi średnio 300–600 mg/l. Są to głównie wodorowęglany, chlorki, wapń, magnez, potas oraz sód. 

Powszechnie występującym pierwiastkiem w wodach podziemnych jest również żelazo, obecne tam w warunkach pozbawionych tlenu z powietrza, w postaci II-wartościowego jonu żelazawego. W tej postaci jest ono przyswajalne przez organizm człowieka i niezbędne m.in. do syntezy hemoglobiny.

Pamiętajmy, że przed wypiciem jakiejkolwiek wody powinno się sprawdzić jej skład, gdyż może zawierać wyższe stężenie niektórych substancji nie zalecane np. małym dzieciom, czy też osobom z niektórymi schorzeniami.

Woda oligoceńska – właściwości

Wody podziemne bardzo dobrej i dobrej jakości różnią się od wód uzdatnianych, zwłaszcza powierzchniowych, następującymi walorami mającymi duże znaczenie zdrowotne:

• naturalnym, wielomineralnym składem chemicznym z udziałem makro- i mikroelementów;
• naturalnym stosunkiem ilościowym między składnikami wody, korzystnymi dla procesów fizjologicznych w żywych organizmach,
• nieobecnością substancji obcego pochodzenia, które są stosowane w procesie uzdatniania,
• nieobecnością wtórnych produktów reakcji pomiędzy środkami dezynfekującymi a naturalnymi składnikami wody.

Przeprowadzono badania, w których porównano wodę oligoceńską i wodociągową. Wykazano w nich, iż woda ze studni oligoceńskich zawierała średnio więcej magnezu niż woda wodociągowa, 2 razy więcej potasu oraz blisko 3 razy więcej sodu. Natomiast mniej wapnia i cynku niż woda wodociągowa niegotowana. Wysoka zawartość sodu w wodzie oligoceńskiej może być niekorzystna z żywieniowego punktu widzenia szczególnie dla osób, które powinny ze względów zdrowotnych ograniczać spożycie tego pierwiastka [6].

Woda oligoceńska może być przechowywana na cele spożywcze w temperaturze pokojowej maksymalnie przez 24 godziny a w lodówce – do 48 godziny. Jej krótki czas przechowywania powiązany jest m.in. z rozwojem mikroorganizmów i dlatego też wskazane jest częste, dokładne mycie pojemników na wodę. Najlepiej jest taką wodę przelewać bezpośrednio ze źródła do szklanych butelek lub kanistrów. Ponadto przegotowanie tej wody, pozwala na wydłużenie jej przydatności do spożycia.

Kupując wodę butelkowaną w sklepie mamy pewność, iż nie jest ona skażona bakteriami czy chemicznymi dodatkami. Ponadto ma ona dłuższy okres przydatności do spożycia. Z tego powodu latem znacznie lepiej jest pić wodę mineralną lub źródlaną.

Woda oligoceńska – gdzie kupić, cena

Woda oligoceńska dostępna jest w sprzedaży internetowej oraz wybranych supermarketach. Za litr wody oligoceńskiej trzeba zapłacić ponad 6 zł. Jeśli ktoś mieszka w pobliżu ujęcia oligoceńskiego, zawsze może zabrać ze sobą szklaną butelkę i po prostu nalać jej sobie za darmo bezpośrednio ze źródła.

Woda oligoceńska może być spożywana zamiennie z wodą mineralną, źródlaną czy wodociągową. Powinny z niej korzystać zwłaszcza osoby mieszkające blisko źródeł oligoceńskich, przy czym należy pamiętać o odpowiednim opakowaniu, ponieważ aby pozostałą zdrową wodą, nie może być przechowywana w plastikowych butelkach. W kontakcie z nimi woda bardzo szybko się psuje, gdyż mnożą się w niej bakterie, wydzielające bardzo brzydki zapach oraz zmieniające smak wody. Woda oligoceńska z przebadanych przez sanepid ujęć charakteryzuje się prawidłowymi cechami organoleptycznymi, naturalną czystością mikrobiologiczną i chemiczną oraz naturalnym wielomineralnym składem.