Rabarbar

Rabarbar ogrodowy, roślina często występująca na polskich działkach, pochodzi z Azji Środkowej oraz południa Syberii. Na terenie Polski pojawił się on dość późno, ponieważ dopiero w XVIII wieku. Inną nazwą tej byliny jest rzewień. W rzeczywistości jest on warzywem, choć zdecydowanie częściej wykorzystywany jest do przygotowania słodkich deserów, niż wytrawnych dań głównych. Charakteryzuje się delikatnie kwaskowym smakiem. Częścią jadalną są łodygi rabarbaru. Im są one bardziej czerwone, tym rabarbar ma słodszy smak.

Rabarbar – właściwości

W rabarbarze zawarta jest duża ilość kwasu szczawiowego, który blokuje wchłanianie wapnia, tworząc z nim trudno rozpuszczalne sole, co nasila tworzenie kamieni nerkowych. Dlatego nie powinny jadać go osoby cierpiące z powodu chorób nerek, przede wszystkim kamicy nerkowej oraz chore na reumatyzm. Jednak rabarbar posiada tyle wartości, że osoby zdrowe powinny go spożywać bez obaw, uzupełniając później poziom wapnia, na przykład przetworami mlecznymi.

Łodygi rabarbaru zawierają bardzo wiele witamin i soli mineralnych. Są to witamina C, beta-karoten, potas, żelazo, fosfor, magnez. Kwas foliowy doceniany jest przez kobiety w ciąży. Natomiast błonnik pomaga w oczyszczaniu organizmu, poprawiając perystaltykę jelit.

Rapontygenina to jeden z polifenoli zawartych w rabarbarze. Rapontygenina to inhibitor enzymu ludzkiego cytochromu, który pojawia się w guzie prostaty i piersi, dzięki czemu hamuje procesy rozrostu tych nowotworów. Oprócz tego zapobiega zmianom alergicznym, a jako antyoksydant zwalnia procesy starzenia się komórek, poprawiając wygląd i nastrój. Rapontycyna, zawarta w rabarbarze, ma silne działanie estrogenne, wpływając na zwiększenie produkcji estrogenów w organizmie, dlatego powinny go spożywać kobiety cierpiące z powodu zaburzeń hormonalnych. Pomoże również na trądzik u osób młodych, wpłynie łagodząco na przebieg klimakterium, a także zapobiegnie pojawieniu się przerostu prostaty u mężczyzn. Rabarbar może mieć negatywny wpływ na poziom testosteronu w organizmie, w związku z czym nie zaleca się spożywania go mężczyznom z niedoborami tego hormonu.

Rabarbar – zastosowanie

Rabarbar leczniczy to odmiana tej rośliny, którą stosowano już w starożytnej medycynie chińskiej. Do tej pory jest w tym kraju zaliczany do grona 50 podstawowych roślin o charakterze leczniczym i wykorzystywany na przykład jako lek na przeczyszczenie.

Rabarbar stosuje się do przygotowania kompotu, a także różnego typu galaretek, kisieli oraz ciast. Może być kwaskowatym dodatkiem do konfitur truskawkowych. Można go także jeść na surowo, z dodatkiem odrobiny cukru. Niekiedy dodatek rabarbaru wykorzystuje się w winiarstwie, by wino nabrało intrygującego, świeżego posmaku.

Zaleca się jedzenie rabarbaru jedynie do końca czerwca, ponieważ po tym czasie jego łodyżki mogą stać się gorzkie.