Moringa – skład, właściwości, przeciwwskazania i zastosowanie drzewa chrzanowego

Drzewo Moringa jest jedną z najbardziej niesamowitych roślin o których słyszałam. Należy do starożytnych roślin leczniczych. Wykazuje ogromny potencjał odżywczy i leczniczy oraz wiele zastosowań.

Moringa olejodajna

Moringa olejodajna (Moringa oleifera) inaczej nazywana jest drzewem chrzanowym. Nazwa pochodzi od korzeni drzewa, które są w smaku zbliżone do chrzanu. Pierwotnie Moringa pochodzi z północnych Indii, ale dziś występuje powszechnie w całej Azji, Afryce i Ameryce Południowej.

Dzięki wszechstronnym właściwościom Moringa nazywane jest również cudownym drzewem, gdyż każda jego część jest pożyteczna. Proszek z jego liści jest z powodzeniem stosowany w walce z niedożywieniem i niewłaściwym odżywianiem. Wynika to z faktu, że w liściach drzewa Moringa zawarte są wszystkie niezbędne do życia aminokwasy, kwasy tłuszczowe oraz wiele witamin i składników mineralnych.

W naturze rośnie u podnóży Himalajów, osiągając około pięciu do dziesięciu metrów wysokości, z pęczkami małych owalnych liści i  kwiatami kremowego koloru. Starożytna medycyna ajurwedyjska opisywała drzewo Moringa i wykorzystywała do celów leczniczych już 3000 lat temu.  

Moringa – skład

Bogactwo zawartych w tym drzewie składników odżywczych jest wprost zadziwiające.
Sproszkowane liście Moringa zawierają większość potrzebnych organizmowi aminokwasów, przeciwutleniaczy i związków przeciwzapalnych. Proszek z liści Moringa to wysokowartościowe źródło naturalnego białka, które jest bardzo dobrze przyswajalne, a ponadto zawiera on naturalny błonnik.

W 100 g suchego liścia Moringa w porównaniu do takiej samej masy innych produktów znajduje się:

• 10 razy więcej witamina A niż w marchewce;
• 12 razy więcej witamina C niż w pomarańczy;
• 17 razy wapnia niż w mleku;
• 15 razy potasu niż w bananach;
• 25 razy żelaza niż w szpinaku;
• 9 razy białka niż w jogurcie.

Zawartość witamin i składników mineralnych w sproszkowanych liściach Moringa
(Wszystkie wartości podano w przeliczeniu na 100 g części jadalnej.)

Z nasion pozyskuje się bardzo cenny olej. Jego głównym składnikiem jest kwas oleinowy (18:1) stanowiący około 70% całkowitej masy kwasów tłuszczowych. Odznacza się on niską wartością liczby jodowej oraz liczby kwasowej. Świadczy to o większej stabilności i wartości użytkowej oleju. Liczba jodowa mówi o podatność tłuszczu na procesy utleniania i jełczenia. Natomiast liczba kwasowa świadczy o zawartości wolnych kwasów tłuszczowych, które powstają podczas degradacji trójglicerydów. Parametr ten dla oleju z Moringa oleifera jest znacznie niższy w porównaniu z najlepszą gatunkowo oliwą z oliwek.

Moringa – właściwości

Dawniej przy pomocy Moringa leczono około 300 chorób. Między innymi astmę, czerwonkę bakteryjną, epilepsje, reumatyzm, zawroty głowy, choroby bakteryjne i pasożytnicze. Moringa jest także środkiem wymiotnym, bakteriobójczym, antybiotykiem, antidotum na jad skorpiona i pająka. Obecnie badania potwierdzają wiele z tych właściwości oraz wskazują dodatkowe. Ważnym antyoksydantem, który posiada to roślina jest zeatyna. Substancja ta umożliwia przyswajanie witamin i minerałów. Z kolei liśćmi Moringi leczy się anemię, gorączkę, katar, infekcje dróg oddechowych. Za działanie zwalczające infekcje odpowiada zawarty w niej związek – salwesterol.

Świeże liście można użyć do sałatek. Młode nasiona przyrządza się podobnie jak groszek a dojrzałe, po uprażeniu, spożywa jak orzechy. W kuchni indyjskiej młode strąki są używane jako warzywo, w smaku podobne są do szparagów. W postaci sproszkowanej liście Moringa są bardzo odżywczym dodatkiem  do każdego rodzaju potrawy.

Zazwyczaj zaleca się 1 łyżeczkę dziennie lub 2–3 razy w tygodniu. Bywają również takie osoby, które spożywają proszek 2–3 razy dziennie w zależności od stanu niedoborów w organizmie.

Sugeruje się zaczynać od mniejszych dawek np. 1/2 łyżeczki przez bardzo krótki okres – 2 lub 3 dni. W razie potrzeby można zwiększyć dawkę.

Moringa – przeciwwskazania

Suszone liście Moringa to proszek o silnych właściwościach i działaniu, więc wskazane jest jego stopniowe spożywanie, zaczynając od małych dawek i zwiększając je w razie potrzeby.

Osoby chore na poważne schorzenia najlepiej, aby skonsultowały się z lekarzem w kwestii zażywania i dawkowania proszku. Przeciwwskazany jest on kobietom w ciąży, ponieważ może powodować skurcze macicy. Kora drzewa Moringa ma działanie poronne.

Moringa – zastosowanie

W kosmetyce olejek z Moringi jest wartościowym dodatkiem do kremów, emulsji, balsamów. Odznacza się on zdolnością utrzymywania zapachów. Doceniane są również jego właściwości wygładzające, nawilżające i pielęgnujące.

Zmiażdżone nasiona Moringi są w stanie oczyścić zanieczyszczoną wodę. Naukowcy odkryli, że zawarte w nasionach białka o dodatnim ładunku przyciągają szkodliwe bakterie naładowane ujemnie. Gdy następuje połączenie przeciwstawnych ładunków, dochodzi do samoczynnego oczyszczenia wody. W ten sposób można wyeliminować z niej około 90% trujących substancji.

Poza medycznymi i odżywczymi zastosowaniami Moringa pełni praktyczne funkcje w codziennym życiu. Na przykład uzyskuje się z jej drewna niebieski barwnik, a z liści przyrządza paszę dla zwierząt. Dodatkowo w Nigerii suszone liście służą jako domowy środek czyszczący.